|
“เมื่อครั้นในสัปดาห์๖ พระผู้มีพระภาคเจ้า
ได้เสด็จประทับเสวยวิมุตติสุข ณ ร่มไม้ อชปาลนิโครธ ๗ วันแล้ว
พระผู้มีพระภาคเจ้าก็เสด็จไปประทับนั่งเสวยวิมุตติสุขยังร่มไม้จิก
ใกล้สระโบกขรณี ซึ่งตั้งอยู่ทางทิศอาคเนย์ของต้นมหาโพธิ์นั้น
บังเอิญในวันนั้น เกิดมีฝนตกพรำอยู่ไม่ขาดสายตลอด ๗ วัน
พญามุจจลินท์นาคราชออกจากพิภพ
ทำขนดล้อมพระวรกาย ๗ ชั้น
แล้วแผ่พังพานใหญ่ปกคลุมเบื้องบน
เหมือนกั้นเศวตฉัตรถวายพระผู้มีพระภาค
ด้วยความประสงค์มิให้ฝนและลมหนาวสาดต้องพระวรกาย
ทั้งป้องกันเหลือบ ยุง บุ้ง ริ้น และ สัตว์เลื้อยคลานทั้งมวลด้วย
ครั้นฝนหายขาดแล้ว พญามุจจลินท์นาคราชจึงคลายขนด
จากที่ล้อมพระวรกายพระผู้มีพระภาคเจ้า
จำแลงเพศเป็นมาณพน้อย ยืนทำอัญชลีถวาย
นมัสการพระผู้มีพระภาคเจ้าในที่เฉพาะพระพักตร์
พระพุทธจริยาที่เสด็จประทับนั่งเสวยวิมุติตสุข
ภายในวงขนดของพญามุจจลินท์นาคราชที่ขด
แวด วงพระกายอยู่นี้ เป็นเหตุให้สร้างพระพุทธรูปปางที่
เรียกว่า “ปางนาคปรก”
พระแก้ว ปางนาคปรก ( ประจำวันเสาร์ )
หล่อพิธี 25พุทธศตวรรษ ( รุ่นพิเศษ ) พ.ศ.๒๕๐๐
ความสูง 9นิ้วครึ่ง หน้าตัก 4 นิ้ว ฐานกว้าง 6 นิ้ว
| 
