พระพุทธรูป ศิลปะล้านนา แบบสิงห์สาม หน้าตัก 9 นิ้ว เนื้อสำริด
การสันนิษฐานอายุสมัยการสร้างน่าจะอยู่ราวๆ พุทธศักราช 2000-2050 ไม่น่าจะเกินนี้ เปรียบเทียบลักษณะฐานแบบเดียวกันกับพระเจ้าแข่้งคมที่นิยมสร้างในช่วงเวลานั้น องค์หนึ่งจากวัดเจดีย์หลวง เชียงใหม่ ส่วนอีกองค์หนึ่งคือพระพุทธรูป ในวิหารวัดศรีเกิด เชียงใม่ ซึ่งสามารถเทียบเคียงอายึุสมัยการสร้างได้จากบันทึก ชินกาลมาลีปกรณ์ ซึ่งได้กล่าวว่า
“จ.ศ.845 (แสง มนวิทูร ผู้แปลชินกาลฯ ใช้ว่าตรงกับ พ.ศ.2027 อันที่จริงเมื่อเอา 1181 ไปบวก จะตรงกับ 2026 มากกว่า) พระเจ้าสิริธรรมจักรพรรดิพิลกราชาธิราช (นามเต็มของติโลกราชา) ทรงมอบภาระให้ “สีหโคตเสนาบดี” และ “อาณากิจจาธิบดีมหาอำมาตย์” หล่อพระพุทธรูปทองสัมฤทธิ์องค์ใหญ่ ทองหนักประมาณสามสิบสามแสน (เทียบเป็นปัจจุบันคำนวณได้ 3,960 กิโลกรัม) ให้มีลักษณะเหมือนพระพุทธรูปแบบ “ลวปุระ” หล่อที่วัดป่าตาลมหาวิหาร ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ราชธานีเชียงใหม่”
ต่อมาในยุคของพระเจ้ากาวิละช่วง 200 กว่าปีที่ผ่านมา วัดป่าตาลคงไม่เหลือสภาพให้ฟื้นฟูได้ พระองค์จึงอัญเชิญเอาเฉพาะพระพุทธรูปร้างคือพระเจ้าแข้งคมมาประดิษฐานใหม่ในวัดศรีเกิด ซึ่งตั้งอยู่กลางเวียงเชียงใหม่ใกล้กับวัดพระสิงห์
ที่มา มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 22 - 28 พฤษภาคม 2563
คอลัมน์ ปริศนาโบราณคดี
ผู้เขียน เพ็ญสุภา สุขคตะ
แม้องค์พระจะไม่ได้เหมือนกันเลยทีเดียว แต่จากลักษณะโดยรวม และฐานพระที่เป็นที่นิยมสร้างในช่วงเวลานั้นจึงสามารถสันนิษฐานอายุสมัยการสร้างได้อย่างชัดเจน
