เถาวัลย์ผูกจิตหมัดใจเป็นทนสิทธิมีฤทธิ์ในตัว เครื่องรางที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติอย่างหนึ่งที่หายากมากต้องเป็นเถาวัลย์ที่เกิดขึ้นมามัดกันเป็นปมเป็นเงื่อนตามธรรมชาติ และจะต้องมีอายุที่มากพอ (แก่จนแข็ง) เพราะต้องไม่สามารถแก้เงื่อนที่ผูกนั้นออกได้ มีคุณวิเศษทางด้านเมตตามหาเสน่ห์ กอดรัดมีเใจเหมือนเถาวัลผูกมัดรัดไว้ มหานิยมอย่างยิ่ง ผู้รู้ต่างเสาะหากันมาใช้บูชา

ถ้าท่านเห็นเถาวัลย์ นี้กอดเกี้ยวกันโดยธรรมชาติ ตรวจดูว่า พอจะแก้ปมได้ไหม หากแก้ได้ ถือว่าใช้ไม่ได้ ถ้าแข็งและแก้ปมไม่ได้ ให้เอาหญ้าคาเท่านั้นมามัดเป็นปมที่ด้ามพร้า แล้วพูดขอว่า “แม่เครือเกี้ยว แม่เครือกล้อม ขอเถาแม่ไปมัดของ มัดจิตมัดใจเขาตัวเราคือพรานบุญ ซิมัดนางโนราหห์มัดขาพระสีทน มัดใจคน มัดขาช้างอย่าหลีกหนี เด้อแม่ ตอบเอง “เอาสาพ่อพราน สิไปป่าหิมพาน ให้มัดได้ช้างแก้ว สิไปแอ่วให้มัดขาสาว สิไปลาวให้มัดขากินาย อยากสบายให้มัดไถ้ถุงทอง” จากนั้นเราก็เอาตากแดด รมควันไม่ให้ขึ้นราเก็บไว้บูขา ถ้าเจอที่ตัดมาแล้วอยากรู้ว่าของจริงไหม ดูทีปม ถ้ามันคอดลงไป หรือออกแบนๆรับกัน ก็เป็นของจริง เพราะคนเอามามัดหลอกกันไม่ได้ รองลงมาก็ดูที่ความแข็งของเถาวัลย์ เพราะถ้าแข็งมากแม้นำมาแช่น้ำก็เอามาพันกันไม่ได้หายากจริงๆ

เถาวัลย์ผูก เป็นเครื่องราง ที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติเป็นเครื่องรางทนสิทธิ์ที่มีฤทธิ์ในตัวว่ากันว่าถ้าบ้านไหนมีเถาวัลย์ผูกบูชาติดไว้กับบ้านเรือนจะทำให้คนในบ้านรักใคร่กลมเกลียวมัดจิตมัดใจให้คนในบ้านรักกันจนแยกกันไม่ออกบูชาไว้กับร้านค้ามัดจิตมัดใจให้ลูกค้าติดอกติดใจจนต้องมาอุดหนุนสินค้าบ่อยๆเป็นเมตตามหานิยมครับ สุดยอดความแปลก