เหรียญหลวงพ่อโสธร หลังหลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ สร้างปีพ.ศ.2517 เนื้อทองแดงรมดำ เลี่ยมทอง (องค์นี้ใช้บูชาติดตัว สาธุ) เหรียญรุ่นนี้ได้จัดสร้างเมื่อครั้งสร้างพระเจดีย์ วัดดอยแม่ปั๋ง อ.พร้าว จ.เชียงใหม่ โดยมีคณะกรรมการจัดสร้างพระอาจารย์ทองเจือ วัดปากน้ำภาษีเจริญ คุณลุงแก้ว นายแพทย์สุพจน์ คุณเดชาคุณเชาว์ ศิริรัตน์ ได้มีเจตนาร่วมกันจัดสร้างพระเครื่องขึ้นถวายหลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ เพื่อแจกเป็นที่ระลึกในโอกาสฉลองอายุหลวงปู่ด้วยจำนวนหนึ่ง และอีกส่วนหนึ่งนำออกให้ประชาชนเช่าบูชาเพื่อหารายได้สร้างสะพานตรงทางเข้า วัดดอยแม่ปั๋ง และสมทบทุนสร้างพระเจดีย์ถวายแด่หลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ
เหรียญหลวงพ่อโสธร รุ่นนี้ด้านหน้าได้ถอดแบบมาจากเหรียญหลวงพ่อโสธร ปีพ.ศ.2460 ด้านหลังเป็นรูปหลวงปู่นั่งในกลดมีบาตร,กาน้ำและตอกโค๊ดสุจินโณ กำกับไว้ทุกเหรียญ สร้างด้วยเนื้อทองแดงรมดำและผิวไฟ มีจำนวน 9,000 เหรียญ พิธีพุทธาภิเษกได้นิมนต์พระเกจิอาจารย์มาร่วมพิธีหลายรูป โดยมีหลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ ท่านได้เมตตาเป็นประธานในพิธีร่วมด้วยหลวงปู่สิม พุทธาจาโร และพระอาจารย์ท่านอื่นๆอีกหลายรูป เหรียญหลวงพ่อโสธรหลังหลวงปู่แหวน ปีพ.ศ.2517 เป็นอีกหนึ่งเหรียญที่น่าสะสม น่าบูชา เพราะจะมีอยู่ในทำเนียบพระเครื่องหลวงพ่อโสธรและหนังสือทำเนียบรุ่น ของหลวงปู่ทิมร่วมเมตตาปลุกเสกเพิ่มอีกด้วยครับ กราบสาธุ... 

**หลวงปู่แหวน สุจิณโณ เป็นพระอริยสงฆ์ที่เป็นที่เคารพสักการะอย่างสูงยิ่ง จากพุทธศาสนิกชนทุกเทศทุกวัย ทั้งในและต่างประเทศ แม้หลวงปู่แหวนจะได้ลาขันธ์ไปตั้งแต่คืนวันที่ 2 กรกฎาคม 2528 แต่ความทรงจำในกระแส เมตตา ปฎิปทาสัมมาปฎิบัติ จริยาวัตรที่งดงาม พร้อมกับธัมโมวาทอันล้ำค่าของหลวงปู่แหวน ก็ยังส่องสว่างอยู่กลางใจของพวกเราชาวพุทธทุกผู้ทุกนาม หลวงปู่แหวน จำพรรษา วัดป่าบ้านปง อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่ และ วัดดอยแม่ปั๋ง อ.พร้าว จ.เชียงใหม่ สมัยที่ท่านพำนักที่วัดดอยแม่ปั๋ง มีสาธุชนไปนมัสการท่านมากมายมหาศาล เป็นที่เคารพศรัทธาเลื่อมใสอย่างสูง หลวงปู่ท่านได้ละสังขารวันที่ 2 ก.ค. 2528 ณ โรงพยาบาลมหาราช(สวนดอก) อ.เมือง จ.เชียงใหม่ สิริรวมอายุ 98 ปี **ประวัติหลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ เดิมท่านชื่อ ญาณ หรือ ยาน รามศิริ เกิดวันที่ 16 มกราคม พ.ศ. 2430 จังหวัดเลย เมื่อหลวงปู่อายุประมาณ 5 ขวบ พอจำความได้บ้างว่าก่อนที่มารดาจะเสียชีวิตได้เรียกไปสั่งเสียว่า ลูกเอ๋ย แม่ยินดีต่อลูก สมบัติใด ๆ ในโลกนี้ จะเป็นกี่ล้านกี่โกฏก็ตามแม่ก็ไม่ยินดี และแม่จะยินดีมาก ถ้าลูกจะบวชให้แม่จนตายในผ้าเหลืองไม่ต้องสึกออกมามีเมียนะลูกนะ อนึ่งยายของหลวงปู่ได้ฝันว่าเห็นหลานชายไปนั่งไปนอนอยู่ในดงขมิ้นจนเนื้อตัวเหลืองอร่ามน่าชม จึงได้มาร้องขอให้บวชเช่นเดียวกัน ด้วยคำพูดของแม่ในครั้งนั้น เป็นเหมือนพรสวรรค์คอยเตือนสติอยู่ตลอดเวลา มันเป็นคำสั่งที่ก้องอยู่ในความทรงจำมิรู้เลือนจนในที่สุดท่านก็ได้บวชตามความประสงค์ของมารดาและใช้ชีวิตอยู่ในผ้าเหลืองจน ตลอดอายุขัย ท่านเคยอยู่บนดอยสูงกับชาวเขาเกือบทุกเผ่า อยู่ในป่าเขาภาคเหนือตอนบน เช่น เชียงราย เชียงใหม่ แม่ฮ่องสอน ลำปาง ส่วนภาคเหนือตอนล่าง เช่น แพร่ น่าน ตาก กำแพงเพชร อุตรดิตถ์ สุโขทัย พิษณุโลก ท่านเคยจาริกไปครั้งคราว จึงนับได้ว่า วัดดอยแม่ปั๋ง เป็นสถานที่ซึ่ง หลวงปู่อยู่จำพรรษามาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2505 จวบจนมรณภาพ **หลวงปู่แหวน มีโรคประจำตัวคือ เป็นแผลเรื้อรังที่ก้นกบยาวประมาณ 1 ซม. มีอาการคัน ถ้าอักเสบก็จะเจ็บปวดมาก และอีกโรคหนึ่งคือ เป็นต้อกระจกนัยน์ตาด้านซ้าย เป็นต้อหินนัยน์ตาด้านขวา หมอได้เข้าไปรักษาเป็นครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ.2518 ซึ่งรักษาแล้วสุขภาพก็ยังแข็งแรงตามวัย แต่ต่อมาปี2519 ร่างกายเริ่มซูบผอม อ่อนเพลีย ฉันอาหารได้น้อย ขาทั้ง 2 เป็นตะคริวบ่อย ต่อมา 2520 สุขภาพทรุด ค่อนข้างซูบเหนื่อยอ่อน เวียนศีรษะถึงกับเซล้มลง และประสบอุบัติเหตุขณะครองผ้าจีวรในวันที่ 26 กุมภาพันธ์ 2522 ซึ่งเป็นวันที่ทางวัดจัดงานผูกพัทธสีมา ส่งผลให้เจ็บบั้นเอวและกระดูดสันหลัง ลุกไม่ได้ ต้องนอนอยู่กับที่ รักษาอยู่เดือนหนึ่ง ก็หายเป็นปกติ แต่เนื่องจากหลวงปู่อายุมากแล้ว จึงมีอาการอาพาธมาโดยตลอด คณะแพทย์ก็คอยให้การรักษาด้วยดีเช่นกัน จนกระทั่งใน วันอังคารที่ 2 กรกฏาคม พ.ศ. 2528 เวลา 21.53 น. การหายใจครั้งสุดท้ายก็มาถึง หลวงปู่ท่านได้ละร่างอันเป็นขันธวิบากไปด้วยอาการสงบ สิริรวมอายุได้ 98 ปี กราบสาธุ...