งานหัตถกรรมสิ่งทอนับเป็นศิลปกรรมสำคัญอย่างหนึ่งที่จะบ่งบอกความเจริญของเชื้อชาติเผ่าพันธ์ของมนุษย์กลุ่มนั้น การสืบทอดสอดแทรกวิถีชีวิตความเป็นอยู่ การพัฒนาทางวัฒนธรรม บ่งบอกถึงความยาวนานที่คงอยู่ของเมืองหรือชุมชน รวมถึงภูมิประเทศ ภูมิอากาศ ความเจริญมั่งคั่งตลอดจนเรื่องราวทางสังคมในช่วงหนึ่งๆที่ปรากฏอยู่ในลวดลายและวัสดุที่ใช้

   หลักๆของลวดลายที่นิยมใช้จะเป็นลายคลื่นน้ำ ศูนย์กลางของการทอผ้าไหมของพม่าตั้งแต่โบราณอยู่ที่เมืองอมรปุระ ซึ่งเคยเป็นเมืองหลวงของพม่าอยู่ช่วงหนึ่ง เมืองนี้ตั้งอยู่ริมฝั่งอิระวดีไม่ห่างจากกรุงมัณฑะเลย์มากนัก ลายคลื่นน้ำก็บ่งบอกถึงแหล่งที่อยู่อาศัยริมแม่น้ำใหญ่นั่นเอง

   ในช่วงเวลาที่การทอผ้าไหมเฟื่องฟูย่อมแสดงถึงความมั่งคั่งทางเศรษฐกิจ ยุคสมัยที่พม่ามีการค้าขายกับต่างชาติทั้งชาวเอเชียด้วยกันและวาณิชชาวตะวันตกอย่างคึกคัก ในหนังสือบางเล่มกล่าวถึงเจ้านายชั้นสูงที่มีหญิงสาวงามมากมายในฐานะสนมหรือหญิงรับใช้ ถือเป็นหน้าตาของเจ้านายคนนั้นๆ นางกำนัลเหล่านี้จำเป็นต้องมีเด็กสาวๆรับใช้อีกจำนวนหนึ่ง ผ้าไหมทอประณีตงดงามจำนวนมากถูกสั่งมาให้ตำหนักน้อยเหล่านี้ได้ใส่ประกวดประชันกันในความประณีตงดงามเมื่อถึงเทศกาล นิยมใส่ลวดลายสลับเป็นดอกไม้หลากสีในสวน บางทีก็มีนกต่างๆแทรกอยู่ในเครือเถาลายก้านขดด้วย ยิ่งวิจิตรเพียงใดก็ย่อมแสดงถึงฐานะของเจ้านายผู้นั้น

   ผืนสีแดงเข้มออกโทนแดงเลือดหมู สลับด้วยลายเขียวเหลืองมาจากอีกแหล่งในเมือง"โมก๊ก" เมืองแห่งเหมืองพลอยในรัฐฉาน การให้สีสันเหมือนจะเลียนสีของพลอยหลากสีมาไว้บนผืนผ้างามนี้ นอกจากนั้นยังสอดสลับไหมสีต่างๆด้วยดิ้นโลหะ ซึ่งน่าจะเป็นเงิน โดยสลับกับโลหะชุบทองให้แลดูล้ำค่าขึ้นไปอีก ลายคลื่นในผืนนี้มีเกลียวห้าชั้น

   สีชมพูลายคลื่นเจ็ดชั้น สีสันสลับเหลืองขาวและชมพูเข้ม พร้อมส่วนโชว์ที่เรียกว่า"หน้านาง"ลายดอกไม้ ชิ้นต่อล่างเป็นไหมทอเนื้อละเอียดแน่น สลับดิ้นเงินเงาวับและมีความยาวมากเพื่อให้ความรู้สึกที่สูงค่าหรูหราแก่ผู้สวมใส่ ตัวผ้าทอไม่มีดิ้นเงิน

   สภาพงามและสมบูรณ์มาก