หลังจากเก็บศพท่านครูบาอ้าย ไว้ได้ประมาณ 1 เดือนคณกรรมการและศิษยานุศิษย์ อันมีเจ้าอธิการพรหม พรหมบุญโญเป็นประธานเปลี่ยนขี้เถ้า (ฟาง)ศพ ขณะที่ทำการเปิดฝาโลง ทุกคนต้องตกตลึง เพราะที่บนขี้เถ้าตรงหน้าอกของท่านครูบามีก้อนขาวๆขนาดกำมือใหญ่ๆ คล้ายๆกับปะการัง ทุกคนลงความเห็นว่าเป็น “พระธาตุดิบของท่าน” (ดิบ คือยังไม่ได้เผา) ทำให้ข่าวนี้แพร่ออกไปอย่างรวดเร็ว ต่อมาทางคณะกรรมการได้นำพระธาตุไปให้ครูบาพรหมา วัดพระบาทตากผ้าพิจารณา ท่านบอกกับคณะกรรมการว่า เป็นสิ่งน่าอัศจรรย์เป็นของวิเศษให้เก็บไว้ดีๆ อย่าเอาไปเผา เวลานี้คณะศัทธาเก็บรักษาโดยบรรจุไว้ในรูปหล่อเหมือนของท่านครูบา
คณะกรรมการวัดสะปุ๋งน้อย ได้จัดสร้างเหรียญครูบาอ้ายรุ่นแรกในปี 2521 ทำการปรุกเสกที่วัดสะปุ๋ง จำนวนไม่มาก ชาวบ้านที่มีไว้ต่างหวงแหนกันมาก ที่มีเอาไปขายกันก็เป็นลูกหลานที่ไม่รู้แอบเอาออกไปขายกันโดยผู้ใหญ่ไม่รู้ ตัวอย่างความศักดิ์สิทธิ์ สมัยก่อนดังมาก เป็นข่าวดังในหนังสือพิมพ์ ชาวบ้านคนหนึ่งถูกปืนยิงหลายนัด ตามตัวมีแต่รอยแผล จ้ำๆ นิดหน่อย และที่เหรียญครูบาอ้ายด้านหลังของเหรียญเป็นยันต์ของครูบาคางเป็ด “เป็นคาถาอิติปิโสตั๋น”
|