ไม้ม่วงคำ เส้นเกษา จีวร หลวงปู่ครูบาวงค์ วัดพระพุทธบาทห้วยต้ม เลี่ยมเดิมจากวัด

ผมเคยกราบถามเรื่องประวัติไม้ม่วงคำของหลวงปู่ครูบาชัยวงค์ จากหลวงปู่ครูบาพรรณ วัดพระพุทธบ้านห้วยต้ม ท่านเมตตาเล่าให้ฟังว่าถึงประวัติความเป็นมาของไม้ม่วงคำ ว่า ต้นมะม่วงคำนั้นเป็นต้นมะม่วงป่าโบราณต้นใหญ่ มะม่วงต้นนี้ออกลูกสีแตกต่างจากม่วงม่วงป่าทั่วไปคือมีลูกสีเหลืองเหมือนทองคำ ชาวบ้านจึงเรียกว่าต้นมะม่วงคำ ที่สำคัญ ไม้ต้นนี้มีรอยพระพุทธบาทติดอยู่ที่โคนต้น ทุกวันพระหรือวันสำคัญชาวบ้านจะพากันไปสรงน้ำกราบไหว้ เป็นต้นไม้ศักสิทธิ์สืบต่อก้นมา ต่อมามีการสร้างเขื่อนน้ำท่วม ชาวบ้านต่างพากันอพยพย้ายบ้านหนี้น้ำท่วม ต้นม่วงคำก็โดนน้ำท่วม พอถึงหน้าแล้งชาวบ้านก็กลับไปสรงน้ำตามประเพณีที่ทำสืบต่อกันมา ผ่านไปหลายปี ต้นมะม่วงคำนั้นได้ยืนต้นตาย ชาวบ้านจึงปรึกษากันและพากันมากราบขอคำชี้แนะจากหลวงปู่ครูบาวงค์ วัดพระพุทธบาทห้วยต้ม ว่าจะทำการอันใดต่อไปหากปล่อยทิ้งไว้ต้นไม้ม่วงคำศักสิทธิ์คงจะเปื่อยผุพังไป หลวงปู่ครูบาวงค์ท่านจึงแนะนำให้ขอตัดต้นมะม่วงคำต้นนี้กลับมาให้ท่านที่วัดและจะได้นำไปแกะเป็นพระพุทธรูปให้ผู้คนได้กราบไว้สักการะบูชาต่อไป ชาวบ้านก็ได้นำต้นมะม่วงคำมาถวายหลวงปู่ที่วัด หลวงปู่ท่านบอกว่าต้นมะม่วงคำต้นนี้สำคัญมากพระเจ้าได้ประทับรอยพระบาทไว้ที่โคนต้นเป็นที่กราบไหว้บูชาของชาวบ้านสืบต่อกันมาหลายช่วงอายุคน มีเทวดาปกปักรักษาอยู่ บัดนี้ต้นมะม่วงคำได้ยืนต้นตายตาลกาลเวลาอายุไข หลวงปู่จะได้นำต้นมะม่วงคำต้นนี้ไปแกะเป็นพระพุทธรุป ให้คนได้กราบไว้บูชาเป็นตัวแทนแห่งองค์พระเจ้าสืบต่อไป ได้ให้ช่างแกะเป็นพระพุทธรุปส่วนเศษไม้ขี้เลื่อยทุกส่วนของต้นมะม่วงคำนั้นหลวงปู่นำไปเลี่ยมให้ลูกเศษได้ใช้กราบไว้เพราะเป็นของศักสิทธิ์อยู่ในตัวอยู่แล้ว มีเทวดารักษา และไม้ม่วงคำก็เป็นชือ่ไม้ม่วงคำ หลวงปู่ได้อธิฐานจิตและได้แจกจ่ายให้ลูกศิษย์ลูกหาได้นำติดตัวไว้กราบไหว้บูชาครับ ชิ้นนี้เลี่ยมเดิมจากวัดเป็นของดีที่หลวงปู่ที่ได้สร้างไว้มอบให้ลูกศิษย์ลูกหาได้บูชาครับ