ปี พ.ศ.2537 ด้วยบุญฤทธิ์ของหลวงพ่อเกษม เขมโก ท่านปลุกเสกพระเครื่องกับพระบูชาเท่าไรก็ไม่มีเหลือ เมื่อชมรมกำนัน-ผู้ใหญ่บ้าน ในจังหวัดลำปาง มานมัสการขอให้หลวงพ่อฯ ปลุกเสกพระเครื่องรูประฆังรุ่นบำบัดทุกข์บำรุงสุข เพื่อนำไปให้ชาวบ้านเช่าบูชา หาเงินให้กับชมรมกำนันผู้ใหญ่บ้าน โดยจัดสร้างเหรียญรูประฆัง 1 คันรถ 6 ล้อ ตัวถังยาว หลวงพ่อฯ มีเมตตาอนุญาตให้สร้างพระเครื่องรุ่นนี้ได้ เป็นที่ดีอกดีใจของกำนันผู้ใหญ่บ้านและผู้เกี่ยวข้องและซาบซึ้งในเมตตาของหลวงพ่อฯ เป็นอย่างยิ่ง
สำหรับวันเวลาหลวงพ่อฯ ได้กำหนดให้ทำพิธีปลุกเสกโดยทำความสะอาดบริเวณสุสานไตรลักษณ์เป็นอย่างดี เตรียมสถานที่ปลุกเสกด้วยดอกไม้ ธูป เทียน ต้นกล้วย ต้นอ้อย รวมทั้งเส้นด้ายสายสิญจน์ตามพิธีการปลุกเสกพระเครื่องที่มีมาตั้งแต่อดีตกาล
ส่วนพระเครื่องรูประฆังรุ่นนี้ได้บรรจุไว้ในกล่องกระดาษตั้งเรียงกันไว้เต็มคันรถบรรทุก 6 ล้อ จอดไว้ด้านนอกของสถานที่ที่หลวงพ่อฯ ทำการปลุกเสก ใช้วิธีโยงด้ายสายสิญจน์ที่ปลุกเสกไปหาพระเครื่องที่รถยนต์บรรทุก 6 ล้อคันดังกล่าว
ณ สุสานไตรลักษณ์ ตอนเช้าของวันปลุกเสกก่อนที่หลวงพ่อฯ จะมาทำพิธี อากาศแจ่มใสดีมาก ท้องฟ้าปลอดโปร่ง 
แต่ในทันทีที่ลูกศิษย์เข็นเก้าอี้ที่หลวงพ่อฯ นั่งเข้ามาในบริเวณที่จะทำการปลุกเสก ปรากฏว่าเกิดมีเมฆมาบดบังแสงแดด เกิดเป็นร่มเงาและมีลมโหมพัดแรงมาก ท้องฟ้ามืดและมีลมพัดแรงมาก หลวงพ่อฯ มาถึงสถานที่ปลุกเสกท่านก็ทำพิธีปลุกเสกโดยลำพัง ไม่มีพระสงฆ์รูปอื่นมาร่วมปลุกเสก หลวงพ่อฯ ทำพิธีเสร็จ ลมก็หยุดพัด แสงแดดก็มีเป็นปกติ
นับเป็นปาฏิหาริย์ที่เกิดมาไม่เคยพบเคยเห็น ก่อนที่หลวงพ่อฯ จะออกจากห้องท่านลงมา ท้องฟ้าแจ่มใส มีแสงแดดในตอนเช้าเป็นปกติ แล้วพอท่านทำพิธีเกิดลมโหมพัดอย่างแรงทั่วบริเวณนั้น แสงแดดที่เคยมีก็หายสิ้นไป เรื่องนี้มีผู้คนได้รู้ได้เห็นประกอบด้วยชาวบ้านผู้เข้าร่วมพิธีจำนวนมาก ตลอดจนกำนัน สารวัตรกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน ทั่วทุกหมู่บ้านตำบลชองลำปาง 
นี่คือเรื่องที่เล่าโดยคุณเลื่อน แมะบ้าน อดีตผู้ใหญ่บ้านดอนแก้ว อ.เมืองปาน จ.ลำปาง และเหรียญรุ่นนี้ต่างเป็นเหรียญที่ผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์และผู้ที่ได้รู้เห็นต่างเรียกหากันจ้าละหวั่น...