หลวงปู่หา สุภโร (หลวงปู่ไดโนเสาร์)วัดสักกะวัน (ภูกุ้มข้าว)
ท่านเป็นพระอริยเจ้า ที่เปี่ยมด้วยเมตตาธรรม
ชื่อเสียงของท่าน เริ่มโด่งดัง หลังได้นิมิตเห็นไดโนเสาร์ตัวใหญ่คอยาวเดินอยู่เชิงเขา บริเวณร่องน้ำ ข้างถนนเชิงเขาภูกุ้มข้าวและเมื่อวันที่ 10 กันยายน 2437 เจ้าหน้าที่กรมทรัพยากรธรณีตรวจสอบและขุดพบซากฟอสซิลกระดูกไดโนเสาร์ ซอโรพอดพันธุ์กินพืชและไดโนเสาร์พันธุ์กินเนื้อ 750 ชิ้น อย่างน้อยจำนวน 7 ตัว มีอายุประมาณ 130 ล้านปี มีความสมบูรณ์ที่สุดในประเทศไทย ซึ่งปัจจุบันนำมาเก็บรักษาไว้ที่อาคารพระญาณวิสาลเถรแหล่งท่องเที่ยวทางวิชาการชื่อว่า “อุทยานโลกไดโนเสาร์ภูกุ้มข้าว”

ต่อมาหลวงปู่หา ได้ชี้จุดฟอสซิลที่เห็นในนิมิตเพิ่มเติมอีกภายในวัด จนมีการค้นพบฟอสซิลไดโนเสาร์อีกหลายตัว ได้รับการตั้งชื่อว่า “อาคารหลุมขุดค้นไดโนเสาร์พระญาณวิสาลเถร” เป็นอนุสรณ์แก่ผู้ค้นพบครั้งแรก อีกทั้งเก็บรวบรวมฟอสซิลไดโนเสาร์จากทั่วสารทิศไว้ที่วัดสักกะวัน ก่อสร้างพิพิธภัณฑ์เพื่อศึกษาเกี่ยวกับสัตว์โลกล้านปี โดยได้รับพระราชทานนามว่า “พิพิธภัณฑ์สิรินธร” บรรดาคณะศิษย์ยานุศิษย์และลูกหลาน จึงถวายฉายานามหลวงปู่ว่า “หลวงปู่ไดโนเสาร์” จวบจนทุกวันนี้..
ซึ่งเชื่อกันว่า เป็นเพราะ บุญสัมพันธ์เก่าในอดีตชาติ ของท่าน กับไดโนเสาร์ จึงมีนิมิต ในการ ค้นพบ กระดูกไดโนเสาร์ จนเป็นที่โด่งดัง ครับ