พระรอดเณรจิ๋ว'ครูบาบุญทืมวัดจามเทวี ผู้เป็นศิษย์รูปหนึ่งของ 'ครูบาเจ้าศรีวิชัย พระรอด กรุวัดมหาวัน จ.ลำพูน พระกรุยอดนิยมหนึ่งในพระชุดเบญจภาคี ที่มีอายุมากกว่า ๑,๒๐๐ ปี นับเป็นสุดยอดของพระเครื่องที่มีความเชื่อในเรื่องความแคล้วคลาดคงกระพันมานานปี ตั้งแต่สมัยที่มีการขุดค้นพบพระรอด กรุวัดมหาวัน ครั้งแรก ในยุคของเจ้าหลวงเหมพินธุไพจิตร เจ้าผู้ครองนครลำพูน เมื่อปี ๒๔๓๕ ความโด่งดังของพระรอด มีมาตลอดเวลา จนเกิดการแสวงหากันอย่างกว้างขวาง ขณะเดียวกันราคา "พระรอด" ก็ขยับสูงขึ้นเรื่อยๆ จนถึงระดับสูงมากๆ ทำให้ชาวบ้านธรรมดาทั่วๆ ไปไม่สามารถเสาะหามาบูชาได้ จึงมีการมองหา "พระรอด" ที่สร้างขึ้นในยุคหลัง โดยเฉพาะรุ่นที่มีส่วนผสมของชิ้นส่วน "พระรอด" กรุวัดมหาวัน ที่ชำรุด รวมทั้งพระสกุลลำพูนพิมพ์ต่างๆ ซึ่งก็ได้รับความสนใจจากชาวบ้านอย่างกว้างขวาง หลายรุ่นด้วยกัน หนึ่งในนั้น คือ "พระรอดเณรจิ๋ว" ซึ่งจัดสร้างโดยครูบาบุญทืม พรหมเสโน อดีตพระลูกวัดจามเทวี ผู้เป็นศิษย์รูปหนึ่งของครูบาเจ้าศรีวิชัยพระรอดรุ่นนี้ ครูบาบุญทืม ท่านได้ตั้งใจสร้างอย่างจริงจัง โดยเมื่อท่านกดพิมพ์เป็นองค์พระได้ประมาณหนึ่งบาตรพระแล้ว ท่านได้ขอความเมตตาจากครูบาชุ่ม โพธิโก ช่วยปลุกเสกให้ ซึ่งขณะนั้น ครูบาชุ่มได้อยู่ใกล้ชิดปรนนิบัติรับใช้ครูบาเจ้าศรีวิชัย หลังจากปลุกเสกเสร็จแล้ว ครูบาบุญทืมก็ได้แจกจ่ายพระรอดรุ่นนี้เรื่อยมา จนมาถึงปี ๒๕๑๘ ทางคณะศิษย์ หลวงพ่อวีระ ถาวโร (พระราชพรหมยาน) ได้ออกไปตามหาพระผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ทางภาคเหนือ จนได้มาพบกับครูบาชุ่ม โพธิโก ท่านจึงได้มอบพระรอด ที่เหลือประมาณ ๑ ใน ๓ ให้คณะศิษย์หลวงพ่อฤาษีลิงดำ เพื่อให้ทำบุญบูชาต่อไปลักษณะขององค์พระ เป็นรูปพระรอด ปางมารวิชัยนั่งใต้ต้นโพธิ์ หน้าตักประมาณ ๕ มม. สูงประมาณ ๑ ซม.วรรณะขององค์พระมีหลายสี แล้วแต่อุณหภูมิในการเผา มีทั้งสีเขียว สีเหลือง สีขาว สีแดง ฯลฯในส่วนของพุทธคุณ ที่ได้รับการบอกเล่าว่า มีทั้งทางด้านเมต