การสร้างเหรียญพระนางจามเทวีดังกล่าวเป็นความคิดริเริ่มของนายสง่า พงษ์ศิลป์ อดีตข้าราชการกรมทางรถไฟ ซึ่งขณะนั้นเป็นเขยบ้านหนองช้างคืน และโดยความเห็นชอบจากครูบาจันต๊ะ อนาวิโล ซึ่งขณะนั้นเป็นรองเจ้าอาวาสวัดหนองช้างคืน ซึ่งทานเป็นพระเกจิอาจารย์ที่มีลูกศิษย์ลูกหาอยู่ทั่วไปและมีชื่อเสียงโด่งดังทางด้านการทำตระกรุด แจกจ่ายให้ลูกศิษย์ไปใช้ มีประสบการณ์ทางด้านหนังเหนียวคงกระพันชาตรี แคล้วคลาดจากอาวุธ ของมีคม จนเป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดีของคนในพื้นที่
และแม้กระทั่งคนต่างถิ่นแดนไกล ที่ได้ตระกุดของท่านไปไว้บูชา การสร้างเหรียญรุ่นดังกล่าวโดยการดำเนินการของคุณสง่า พงษ์ศิลป์ เป็นผู้ติดต่อประสานงานดำเนินการโดยมีพรรคพวกเพื่อนฝูงที่กรมศิลปากร ขณะนั้นเป็นผู้ช่วยออกแบบ และครูบา จันต๊ะ อนาวิโล เป็นผู้ลงอักขระภาษาล้านนา ในบล็อกแม่พิมพ์ของเหรียญที่สร้าง โดยมีวัตถุประสงค์การสร้างเพื่อเป็นการเทิดพระเกียรติพระนางเจ้าจามเทวีปฐมกษัตริรีแห่งนครหริภุญชัย ในโอกาสสร้างวัดหนองช้างคืน ครบรอบ 700 ปี
และเพื่อเป็นการหาเงินไว้ตั้งเป็นกองทุนมูลนิธิวัดหนองช้างคืน ลักษณะของเหรียญเป็นรูปวงกลมรีมีห่วงในตัว เนื้อทองเหลืองเคลือบผิวสีเงิน
จำนวนเหรียญที่สร้างมีทั้งหมดจำนวน 3,000 เหรียญ เกจิอาจารย์ที่ปลุกเสกเท่าที่พอจะจำชื่อได้ก็คือ ครูบาพรหมา พรหมจักโก วัดพระพุทธบาทตากผ้า อ.ป่าซาง จ.ลำพูน, ครูบาชุ่ม โพธิโกวัดชัยมงคล (วังมุย), ครูบาจันต๊ะ อนาวิโล, ครูบาเสาร์ ปัญโญ เจ้าอาวาสวัดหนองช้างคืน ในขณะนั้น, พระญาณมงคล เจ้าคณะ จังหวัดลำพูนวัดมหาวัน เป็นต้น การปลุกเสกนั้นได้จัดพิธีกรรมตามประเพณีเมืองเหนือล้านนา
โดยมีการบวงสรวง อัญเชิญดวงพระวิญญาณ ของพระนางเจ้าจามเทวี โดยพิธีพราหมณ์ โดยมีการนั่งปรกตลอดคืน จนกระทั่งถึงรุ่งเช้า
การเปิดให้เช่าบูชาสำหรับผู้สนใจขณะนั้นองค์ละ 10 บาท ยังไม่ค่อยจะมีผู้สนใจเลย ทั้งนี้เป็นเพราะขาดการประชาสัมพันธ์เนื่องจากขาดสื่อในการโฆษณา ซึ่งตรงกันข้ามกับสมัยปัจจุบันราวขาวกับดำ จึงทำให้เป็นเหตุขาดคนสนใจในการเช่าบูชา จะมีก็เฉพาะแต่คนในท้องถิ่นเท่านั้น ที่เช่าบูชากันไว้คนละ 1-2 เหรียญ
เพื่อเก็บไว้ให้ลูกให้หลานเท่านั้น เหรียญดังกล่าวเริ่มขยับราคาในหมู่นักนิยมสะสมเหรียญคณาจารย์หรือหมู่เซียน เมื่อมีผู้ได้พบกับประสบการณ์แคล้วคลาดปลอดภัยจากอุบัติเหตุเมื่อเดินทางโดยสารรถยนต์ทัวร์ อย่างเหลือเชื่อ
|
