พอดีนั่งคิดเพลินๆครับอย่าคิดมากครับคุยกันสนุกๆนะครับ

สวัสดีครับ.. คุณต้นขนส่ง... ผมยินดีที่ได้รับคำตอบจากคุณในหน้าคำถามของผม..คช ศิลป์..คำถามของพี่ต้น ดูเหมือนจะต่อเนื่องจากของผมเลยก็ว่าได้ ผมคิดว่า สิ่งที่สำคัญสุดเลย คือ การทำความเข้าใจของคนพระ ในสังคมพระเครื่อง ในทุกๆมุมของความจริง ที่ทุกคนกล่าวกันบ่อยๆว่า..ให้ไปในทิศทางเดียวกัน...ความหมายคือ มีหลักการเดียวกันกับพระ องค์นั้นๆ ในรายระเอียดทุกอย่าง เนื้อหา พิมพ์ทรง ประวัติศาสตร์ ที่มาที่ไป แต่ก็อีกและครับ ทุกวันนี่ก็ต้องยอมรับว่า ยังดีปัญหาอยู่บ่อยๆครั้ง ในความคิดที่แตกต่างกัน คนรุ่นเก่าก็ว่าอย่าง คนรุ่นใหม่ทันสมัยมีเครื่องมือทันสมัยกว่าก็ว่าไปอีกอย่าง พระในพื้นที่เล่นหากันแบบนี่แบบนั้น แต่ไปต่างพื้นที่ที่ไกลออกไปคนละภาค กับ พบว่าเล่นกันอีกทางไม่เหมือนกันก็เยอะ และ ผู้รู้ที่เรียกตัวเองว่ารู้ บางที่ก็เห็นอะไรที่ งงๆ อยู่เหมือนกัน และ ก็ยังมีอีกมากมายที่เราก็ยังไม่รู้จริงหลอกครับ บ่างก็มีหลักฐาน บ่างก็ไม่มีหลักฐาน แต่ก็ต้องตามๆกันไป หนังสือพระที่ออกมาขายกันอยู่ บางเล่มก็ดี แต่บางเล่มก็ไม่รู้อะไร..?.. ลอกเขามาเขียน เอาตำนิที่เขาว่าใช่เนื้อที่เขาว่าใช่มาเขียนให้อ่าน คนไม่รู้เกิดไปติดห่วงเข้า ก็หลุดไปเลย( ผมเองก็ยอมรับว่าเริ่มแรกก็ติดหลุมอยู่นาน ) ครับผม.... โลกใบนี่มีอะไรที่เป็น (คู่) เสมอ เหรียญก็มีสองหน้า ขาวก็มีดำ ถูกกับผิด แท้กับเทียม ใช่กับไม่ใช่ อะไรประมาณนั้น เราทำอะไรไม่ได้มากถ้าคิดจะเปลี่ยนทั่งหมด แต่สิ่งหนึ่งที่อยากจะเขียนคือ การให้โอกาสกับคนรุ่นใหม่ ไม่ปิดกั้นความจริง ไม่มั่วแบบปล่อยเลยตามเลย ......"ไม่ประมาทกับความรู้ของตนเอง"......อันสุดท้ายสำคัญ เพราะเห็นบ่อยว่า ผู้รู้ก็พลาดเป็นประจำอยู่เหมือนกัน 5555 ผิดก็ต้องยอมรับผิด ดังคำกล่าวที่ว่า...การเรียนรู้ และ การศึกษานั้นไม่มีวันสิ้นสุด ปล่อยไปตามธรรมชาติ ทำวันนี่ให้ดีที่สุด แล้วก็ รู้จักให้ ให้มากๆๆๆๆ ครับผม อีก100ปีเจอกันใหม่ ครับ 555 ขอบคุณครับ (สนุกๆนะครับผมคนตัวเล็กๆคนนึง)

..ใช่ครับ...ทุกอย่างแบ่งเป็นเส้นขนาน มีขาวมีดำ คนสร้างจารึกจารึกสร้างคนเสมอ..การรู้จักให้คือหนทางแห่งทาน.ทานนำไปสู่ธรรมมะในใจ  ใครมีธรรมมะในใจหลายๆคน  และหลายๆคนรวมเป็นสังคม  สังคมนั้นก็จะมีสติและจะไม่เกิดความขัดแย้งที่รุนแรง..สุดท้ายแล้วสังคมและทุกวงการย่อมมีผู้ให้และผู้ที่เสียสละเพื่ออุดมการณ์และองค์กรนั้นๆเติบโตและยั่งยืน..ถ้าไม่แล้วงั้นร่มไม้และโพธิ์ใหญ่คงเหลือเท่าธุลีดิน.....