เหรียญรุ่นแรกครูบาคำอ้าย วัดบุญเรือง พะเยา เนื้อเงิน

ท่านเป็นศิษย์สายครูบาเจ้าศรีวิชัย โดยพระครูบาศรีวิชัย เป็นพระอุปัชฌาย์

เหรียญรุ่นแรกเนื้อเงินจัดสร้างประมาณ 100 เหรียญ เป็นเหรียญยอดนิยมของพะเยา หายากมากโดยเฉพาะเนื้อเงิน ครับ

ประวัติครูบาอ้าย วัดบุญเรือง เมืองพะเยา
สถานะเดิม ชื่อ อ้าย นามสกุล สะเภาคำ เป็นบุตรนายทิพย์ นางคำป้อ สะเภาคำ เกิดเมื่อวันพฤหัสบดีที่ ๗ เมษายน ๒๔๕๒ ตรงกับขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๗ เหนือ ปีระกา ที่บ้านสันป่างิ้ว ดอกคำใต้ ตำบลสันช้างหิน อำเภอพะเยา จังหวัดเชียงราย (บ้านสันป่างิ้ว ต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็นบ้านดอกป๊าวหรือดอกพร้าวและเป็นบ้านบุญเรืองใน ปัจจุบัน) เป็นบุตรคนเดียวของนายทิพย์กับนางคำป้อ เมื่อเกิดอายุได้ ๓ เดือน นางคำป้อก็ได้เสียชีวิตลง นายทิพย์จึงได้พาเด็กชายคำอ้ายมาอยู่กินกับนางดำ คำอ้ายได้นางดำเป็นแม่นมเลี้ยงดู และได้มีพี่น้องร่วมบิดาอีก ๓ คน คือ นายคำ นายหมาย และนางช้อย

เมื่อเด็กชายคำอ้าย อายุได้ ๑๓ ปี ก็ได้เข้ามาศึกษาเล่าเรียนที่วัดบุญเรืองกับหลวงพ่อปัญญา ได้ศึกษาหนังสือพื้นเมือง จนได้รู้พระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าได้ ๑ ปี ก็บวชเป็นสามเณร แล้วขอลาจากหลวงพ่อปัญญาออกไปปฏิบัติวิปัสสนาธรรมกับครูบาศรีวิชัยอยู่ที่ วัดพระเจ้าตนหลวง ตำบลเวียง อำเภอพะเยา จนอายุได้ ๒๑ ปี ก็ได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุที่วัดพระเจ้าตนหลวง เมื่อวันที่ ๗ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๔๗๓ เวลา ๗ นาฬิกา ๑๐ นาที โดยมีพระศรีวิไช(ครูบาศรีวิชัย) เป็นพระอุปัชฌาย์ พระครูบาลี เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระครูบาจุ้มเป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายาว่า “พระคำอ้าย อินทวํโส”

ขณะนั้น วัดพระเจ้าตนหลวง กำลังก่อสร้างโบสถ์และพระวิหารอยู่ พระคำอ้าย อินทวํโส ก็ได้ช่วยก่อสร้างอยู่ด้วยตลอดมา จากนั้นพระคำอ้ายก็ได้ติดตาม พระครูบาแก้ว กนฺทวํโส มาทำการก่อสร้างวัดลีนานถึง ๒ ปี แล้วติดตามครูบาแก้ว กนฺทวํโส ไปช่วยพระครูบาศรีวิชัย สร้างวัดสวนดอกที่เชียงใหม่ ได้อีก ๑ ปีก็แล้วเสร็จ เมื่อจัดงานฉลองเรียบร้อยแล้ว ก็ได้ติดตามพระครูบาศรีวิชัยไปก่อสร้างวิหารวัดศรีโสดา ต่อจากนั้นก็ได้ทำการสร้างถนนขึ้นไปสู่พระธาตุดอยสุเทพ ระยะทาง ๑๒ กิโลเมตรเศษ ได้ ๑ ปี ก็เสร็จเรียบร้อย
หลังจากที่พระครูคำอ้าย ได้ติดตามพระครูบาศรีวิชัยข้างต้นแล้ว ก็กลับมาพักที่วัดพระเจ้าตนหลวง อำเภอพะเยา จังหวัดเชียงราย ได้เวลา ๕ เดือน ก็ได้ย้ายมาที่วัดบุญเรือง(บ้านดอกพร้าว ดอกคำใต้) ได้ ๑ พรรษา คณะศรัทธาวัดแม่อิง สันป่างิ้ว มาขอนิมนต์ไปเป็นเจ้าอาวาสวัดแม่อิง สันป่างิ้ว เมื่อ ปี พ.ศ.๒๔๘๗ อยู่บ้านแม่อิงได้ ๔ ปี ก็ได้เป็นพระกรรมวาจาจารย์ สำนักตำบลดงเจนและตำบลห้วยลาน จากนั้นก็ได้กลับมาอยู่ที่วัดบ้านเกิดถิ่นเดิมคือ วัดบุญเรือง ตำบลดอกคำใต้ อำเภอพะเยา จังหวัดเชียงราย

ใน ปี พ.ศ.๒๔๙๑ พระครูพินิจธรรมประพาส ซึ่งเป็นเจ้าคณะอำเภอ ได้แต่งตั้งให้พระคำอ้าย อินทวํโส เป็นเจ้าอาวาสวัดบุญเรือง จากนั้นก็ได้อบรม สั่งสอนศิษยานุศิษย์และคณะศรัทธา ได้ทำการต่อเติมกุฏิและสร้างศาลาขึ้นจนสำเร็จเรียบร้อยและทำการฉลองใน ปี พ.ศ.๒๔๙๓ ต่อจากนั้นก็ได้ปรึกษาหารือกับมัคนายกและคณะกรรมการวัด เพื่อร้องขอไปยังกรมศาสนา ขออนุญาตให้วัดบุญเรืองรับพระราชทานวิสุงคามสีมา แล้วก็ได้รับอนุญาตใน ปี พ.ศ.๒๔๙๕ จึงทำการผูกพัทธสีมาขึ้นในปีเดียวกันนั้น ต่อจากนั้นได้เรียกมัคนายก คณะกรรมการวัดและคณะศรัทธา เข้ามาประชุมปรึกษาหารือกันอย่างพร้อมเพรียง โดยท่านได้เป็นประธานดำเนินงานก่อสร้างโรงเรียนประชาบาล ในปี พ.ศ.๒๔๙๖ โดยไม่ได้รับเงินช่วยเหลือใดๆ จากที่ไหนเลย ท่านได้พาคณะศิษยานุศิษย์และคณะศรัทธาเสียสละทั้งกำลังกาย กำลังทรัพย์ ไปตัดลากไม้จากป่ามาทำการก่อสร้างจนเสร็จ จนลูกหลานของคณะศรัทธาได้เข้าไปศึกษาเล่าเรียน และทางราชการก็ได้ส่งครูเข้ามาสอน และได้ตั้งชื่อโรงเรียนตามฉายาของท่านว่า “โรงเรียน บ้านบุญเรือง (อินทะวงศานุเคราะห์)

ต่อจากนั้น ท่านได้นำคณะศรัทธา มีผู้ใหญ่บ้าน ๒ หมู่บ้าน มัคนายก อาจารย์ กรรมการวัดทุกๆ คนได้ติดตามหลวงพ่อไปสร้างถนนต่อจากบ้านทุ่งหลวงไปถึงบ้านปาง ระยะทาง ๖ กิโลเมตร จนเสร็จเรียบร้อยในปี พ.ศ.๒๔๙๘ จากนั้นได้นำคณะศรัทธา นักศีล นักบุญและศิษยานุศิษย์ ขึ้นไปสร้างถังเก็บน้ำฝนที่บนดอยพระธาตุแจ้โหว้ ใน ปี พ.ศ.๒๕๐๐ จนสำเร็จเรียบร้อย ยกขึ้นถวายทานเป็นสมบัติของพระพุทธศาสนาสืบไป

ท่านได้รับพระราชทานสมณศักดิ์ให้เป็นพระครูชั้นประทวน เมื่อวันที่ ๕ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๐๖ ขณะนั้นท่านอายุได้ ๕๓ ปี พรรษา ๓๒ เป็นพระครูคำอ้าย อินทวํโส วัดบุญเรือง ตำบลดอกคำใต้ อำเภอพะเยา จังหวัดเชียงราย ต่อมาอีก ๑๒ พรรษา ท่านก็ได้เลื่อนสมณศักดิ์ขึ้นเป็น “พระครูวิเศษสารคุณ” สมณศักดิ์พัดยศชั้นตรี ใน ปี พ.ศ.๒๕๑๗

ปี พ.ศ.๒๕๒๒ ท่านได้เรียกผู้ใหญ่บ้าน มัคนายก อาจารย์ กรรมการวัดและคณะศรัทธาวัดบุญเรืองทุกๆ คน มาประชุมกัน ตกลงรื้อพระวิหารหลังเก่าเพื่อที่จะทำการจัดสร้างใหม่ มาจนถึงแรม ๑๓ ค่ำ เดือน ๘ ก็ได้ทำการวางศิลาฤกษ์พระวิหารหลังใหม่ขึ้นมา ด้วยอำนาจบุญบารมีของหลวงพ่อวิเศษสารคุณ ได้มีคณะศรัทธา นักศีลนักบุญหลายฝ่ายช่วยกันทำนุบำรุงจนสร้างเสร็จเรียบร้อยใน ปี พ.ศ.๒๕๓๕ ได้ทำบุญยกช่อฟ้า เมื่อวันที่ ๑ มกราคม ๒๕๓๖

ในปี พ.ศ.๒๕๒๙ ในช่วงที่สร้างวิหารหลังใหม่อยู่นั้น หลวงพ่อพระครูวิเศษสารคุณ ได้เลื่อนสมณศักดิ์พัดยศเป็นชั้นโท เมื่อวันที่ ๕ ธันวาคม ๒๕๒๙ ได้ไปรับพัดยศที่วัดพระบาทมิ่งเมือง จังหวัดแพร่ คณะศรัทธาและศิษยานุศิษย์ได้จัดงานเฉลิมฉลองขึ้น เมื่อวันที่ ๒๑ มีนาคม ๒๕๓๐ ถัดไปจากนี้อีก ๗ พรรษา หลวงพ่อก็ได้เลื่อนสมณศักดิ์ขึ้นสูงไปอีกจากชั้นโทเป็นชั้นเอก ในปี พ.ศ.๒๕๓๗ ถือได้ว่าครูบาคำอ้าย ได้เลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระครูสัญญาบัตร เจ้าอาวาสวัดราษฎร์ ชั้นเอก มีเพียงรูปเดียวในจังหวัดพะเยา
วันที่ ๒๔ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๔๓ ทางโรงพยาบาลก็จัดรถพร้อมอุปกรณ์และพยาบาล นำท่านกลับมายังวัดบุญเรือง เมื่อเวลา ๑๑.๓๐ น. นำท่านขึ้นบนเตียงที่ทางวัดจัดเตรียมรอไว้ เมื่อพยาบาลถอดเครื่องช่วยหายใจออก ชีพจรของท่านก็เริ่มอ่อนลงๆ และหมดไปเมื่อเวลา ๑๓.๓๙น. ด้วยอายุ ๙๑ ปี ๖๙ พรรษา เหลือไว้เพียงเรือนร่างอันไร้วิญญาณและคุณงามความดีของท่านเท่านั้น