หลวงปู่รู้จิต เมตตาให้ถ่ายรูปตามที่ปรารถนา
ประสบการณ์จาก “แพะ สันป่าตอง”

ช่วงประมาณเดือน ตุลาคม ปี พ.ศ. ๒๕๔๕ เป็นช่วงเวลาที่ครอบครัวของคุณสมพล จันเสน หรือ “แพะ สันป่าตอง” ทำธุรกิจซื้อขายลำใย ซึ่งต้องเดินทางไปตามหมู่บ้านที่ปลูกลำใยกันมาก ครั้งหนึ่งต้องเดินทางเข้าไปหมู่บ้านหนึ่งในเขตตำบลยางคาม ระหว่างทางต้องผ่านวัดคันธาวาส (ทุ่งปุย) คุณสมพล ก็นึกอยู่ในใจว่า ขากลับออกมาทางเดิมจะแวะเข้าไปกราบหลวงปู่ครูบาอิน โดยปกติแล้วหากคุณสมพลมีกิจธุระต้องผ่านไปมาแถวนี้ ก็จะแวะกราบหลวงปู่เป็นประจำ

ขากลับ คุณสมพล และพี่เขยซึ่งไปด้วยกันก็ได้แวะกราบหลวงปู่ครูบาอินตามที่ตั้งใจไว้ เมื่อเลี้ยวรถเข้ามาในบริเวณวัด ก็เห็นหลวงปู่ครูบาอิน นั่งอยู่บนรถเข็น บริเวณด้านหน้าศาลาการเปรียญ ซึ่งเป็นที่พักผ่อน และโปรดญาติโยมที่มากราบท่านอยู่เป็นประจำ ขณะนั้นเป็นช่วงเวลาบ่ายคล้อย หลวงปู่นั่งอยู่เพียงผู้เดียว โดยมีพระรูปหนึ่งเดินไปมาทำธุระอยู่ไม่ไกล

เมื่อลงจากรถคุณสมพลและพี่เขย ก็ตรงไปกราบหลวงปู่ กราบเรียนถามสุขภาพหลวงปู่ไปตามปกติ แต่หลวงปู่ครูบาอิน ท่านไม่ตอบ ไม่พูดอะไรเลย ใบหน้าของท่านเรียบเฉย มีพยักหน้ารับเป็นบางครั้งเท่านั้น พอดีวันนั้นคุณสมพลเอากล้องถ่ายรูปไปด้วย จึงได้กราบขออนุญาตถ่ายรูปกับหลวงปู่ โดยตั้งใจให้พี่ชายถ่ายก่อน เมื่อหลวงปู่พยักหน้าอนุญาต คุณสมพลก็จัดการตั้งกล้องถ่ายรูปให้กับพี่เขยจนเสร็จ ก่อนที่จะเปลี่ยนให้พี่ชายเป็นคนถือกล้อง ตัวคุณสมพลเอง ค่อยๆ ก้มลงกราบ และยกเอาฝ่าเท้าของหลวงปู่วางบนศรีษะ แล้วให้พี่ชายถ่ายรูปให้เป็นรูปแรก ขณะนั้นหลวงปู่ก็ยังนิ่งเงียบ ไม่พูดอะไร

คุณ สมพลลุกขึ้นแล้วไปนั่งพนมมืออยู่ข้างๆ หลวงปู่เพื่อจะขอถ่ายรูปหน้าตรงอีกรูป ในใจตอนนั้นก็คิดว่า อยากได้รูปหลวงปู่เอามือวางบนศรีษะของตัวเอง จะขยายใส่กรอบติดผนังบ้านใหม่ที่ตนเองสร้างกำลังจะเสร็จในอีกไม่นานนี้ แต่ก็เป็นเพียงแค่คิดในใจเพราะไม่กล้าเอ่ยปากขอรบกวนหลวงปู่ อย่างที่ใจปรารถนา

แต่ทันใดนั้นเอง หลวงปู่ครูบาอินก็ยกมือของท่าน วางลงบนศรีษะของคุณสมพลพร้อมทั้งหันมายิ้มให้น้อยๆ ก่อนจะมองกล้องเพื่อให้พี่เขยของคุณสมพลถ่ายรูปให้

คุณ สมพล ขนลุกซู่ด้วยความประหลาดใจระคนดีใจ ประหลาดใจที่หลวงปู่เหมือนจะล่วงรู้ความคิดความปรารถนาของตน และดีใจที่หลวงปู่ท่านเมตตาวางมือบนศรีษะของคุณสมพลให้ได้ถ่ายรูปในอิริยาบท ที่สมใจ ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้ท่าทางของท่านเงียบขรึมและแทบไม่สนใจจะพูดคุยกับคุณสมพลเลย อีกอย่าง ตำแหน่งการนั่งของคุณสมพลเวลาถ่ายรูปก็เป็นที่เดียวกับที่พี่เขยของตนนั่ง ถ่ายรูปเมื่อสักครู่นี้ หลวงปู่ท่านก็ไม่เห็นจะยกมือมาวางบนหัวอย่างของตน เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น จะเป็นด้วยความบังเอิญอย่างที่สุด หรือเป็นพระญาณหยั่งรู้ของหลวงปู่ครูบาอิน ก็สุดที่จะคาดเดาได้

และนี่คือภาพเหตุการณ์ในวันนั้น