พระพิมพ์องค์นี้เมื่อเทียบกับอีกพิมพ์หนึ่งถือว่าสวยมากครับ หายากกว่ามากเหมือนกัน
เพราะโบราณสถานในแถบพุกามยังคงสารรูปอยู่ เลยไม่ค่อยจะมีออกมาสู่สายตานักโบราณคดี
และนักนิยมพระพิมพ์ซักเท่าใดนัก
*แต่ที่บอกว่าใต้ฐานจารอักษรมอญโบราณ ข้อแย้งว่า ลักษณะของสัญญาลักษณ์ (ตัวอักษร)
ที่ใต้ฐานองค์พระนั้นเป็นอักษรทมิฬ (แถบอินเดียใต้) ไม่ได้จาร แต่ติดพร้อมกับการกดพิมพ์พระ
ส่วนอักษรที่จารและมีสีป้ายอยู่นั้น เป็นภาษาบาลีแต่เขียนด้วยอักษรมอญโบราณ ลักษณะของตัวอักษร
ในรูปแบบนี้มีอิธิพลต่อสัญญาลักษณ์ (ตัวอักษร) ของอักษรล้านนา อักษรล้านช้าง ร่วมถึงอักษรของกลุ่ม
ชาติพันธุ์ไทบางกลุ่ม
|
