สองอาทิตย์ก่อนเพื่อนฝูงชวนไปร่วมงานเลี้ยงรุ่น...ปกติไม่สนใจไปมาหลายปีแล้ว ปีนี้ประธานรบเร้ามากเลยเห็นแก่เพื่อนไปเสียหน่อย...ในงานไปเจออดีต"ผู้กองต้อม" เดี๋ยวนี้เป็นนายพันแล้วครับ บำเหน็จจากการไปราชการ 3จังหวัดชายแดนใต้มาสองรอบ...สามปีก่อนผมเจอเพื่อนเสี่ยวสมัยเด็กนักเรียนคนนี้ในวัดพันอ้น มันไปกราบลาขอพรจากพระอาจารย์เจ้าอาวาสวัดพันอ้น ตอนนั้นผมขายของถนนคนเดินวันอาทิตย์อยู่ ผู้กองต้อมเล่าให้ฟังว่าไปใต้มารอบหนึ่งแล้ว เจอระเบิดไปหนึ่งตูม รถยนต์ลาดตระเวณพังยับแต่บังเอิญระเบิดไม่ตรงกับตอนรถแล่นผ่าน ลูกน้องเจ็บ2-3คน ผมได้ยินก็ใจหายเพราะเห็นแกมากับลูก สงสารลูกมันอายุเด็กเล็กกว่าลูกเราอีก นึกอะไรไม่ออกผมถอดสร้อยที่แขวนบูชาเหรียญครูบาวงศ์ฯรุ่นแรก"ข้าวตม" สภาพพอๆกับเหรียญที่เอามาลงนี้แหละ ด้านหลังเป็นเหรียญนวฯพุทธาคมเขาอ้อ ปี50 ที่ผมบูชาติดตัวอยู่ประจำใส่คอให้แกไป มันนึกไม่ถึง คงจะซึ้ง ทำหน้าจะร้องไห้ ผมบอกว่า "ฮามีก๊ะนี่ละบะ ครูบาวงศ์เมืองลี้ คิงเอาไปบูชาติดตัวเน่อ ขอบุญบารมีครูบาเปิ้นจ้วยปกป้องคุ้มครองเน่อ"
ในวันงานพอเจอหน้า มันโดดเข้ามากอดคอผม ระล่ำระลักเล่าให้ฟังว่า "ฮาไปโดนมาแหมละเฮ้ย คราวนี้หนัก ลูกน้องเจ็บไปหลาย ฮารอดแหมแล้วบ่ะ ขอบใจ๋นักๆเน่อบ่ะ ฮาบูชาครูบาตี้คิงหื้อติดตัวตลอด"...ผมก็ถามว่าคงไม่ได้ไปอีกแล้วนะ รอดตายแล้วนะ มันบอกว่าขอสมัครไปอีกแต่เจ้านายไม่ให้ไปแล้ว บอกว่ามันเสี่ยงมาเยอะแล้ว...เฮ้อ...อะไรจะมั่นใจขนาดนั้น เป็นเราก็โดดตั้งแต่ตูมแรกรอบแรกก็บ๊ายบายแล้วใช่ไหมครับ...
จากนั้นงานก็เข้าผมเลย มันเดินเฉียดมาใกล้เมื่อไรก็จะคว้าแขนผมไปโฆษณากับเพื่อนๆตลอดว่า "เฮ้ยๆ ไอ่นี่ของดีนักเน่อบ่า ฮารับรอง" จากนั้นก็โม้กันใหญ่ แต่เรื่องราวฟังไม่ตลอดสักทีว่ารายละเอียดเป็นยังไง
ตอนนี้ก็มีใบสั่งสิครับ แต่พวกบอกจะเอากริ๊บที่สุด...บร้าาาแล้ว...จะหาที่ไหนให้ เอางี้หมู่คิงรอไปงานประกวดก็แล้วกัน รอใส่ราคาบุกราคากับแชมป์เขาไปเลย ฮามีแต่สภาพใช้นี่ละ พุทธคุณท่านไม่ได้สึกไปตามเหรียญนี่...ไปลุ้นเองเต๊อะ
|
