หินแบบนี้เท่าที่ศึกษาตามเวป เค้าเรียกว่า บุษย์น้ำแตง

รบบกวนด้วยครับ

ต้องทำความเข้าใจระหว่างหินกับแก้วก่อนนะครับ

บุศน้ำแตงนี่เป็นแก้ว ไม่ใช่หิน ความหนาแน่นน้อยกว่า กรรมวิธีการทำคือหล่อเทลงพิมพ์แล้วแกะครับ

ต่างจากหินที่เก็บมาเป็นก้อนแล้วแกะเป็นองค์ หลอมให้เหลวไม่ได้

องค์นี้เป็นแก้ว จากศิลป์ ถือว่าไม่แท้ครับ

ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณพี่เต้มากครับที่เข้ามาให้ความรู้

อย่างที่พี่เต้ว่าจริงๆครับ องค์นี้ท่าทางเป็นแก้วไม่ใช่หิน

เพราะว่ามีน้ำหนักเบากว่าพระหินแกะทั่วไปเช่น หินจุยเจีย

จากที่พี่ได้ทิ้งท้ายไว้ว่า "จากศิลป์ ถือว่าไม่แท้"

รบกวนเพิ่มเติมอีกนิดเพื่อการเรียนรู้ครับ

1. ถ้าพักเรื่องศิลปะการแกะออกไปก่อน เรื่องผิวพระกรุแก้วแบบนี้

ถือว่าเป็นพระปลอม ฝีมือทำคราบและผิวมาใช่ไหมครับ ผิวแบบนี้ไม่ได้เกิดจาก

ธรรามชาติพระแก้วกรุใช่ไหมครับ ถ้าใช่ ช่วยอธิบายเป็นความรู้ว่าตรงไหน อย่างไร

ด้วยครับ ต้องการศึกษาจริงๆครับ รบกวนพี่สละเวลาพิมพ์ หรือให้ผมโทรไปหาก็ได้ครับ

2. กลับเข้ามาเรื่องศิลปะ แน่นอนว่าศิลป์การแกะแบบนี้ ไม่ใช่ศิลป์ทางเชียงแสนหรือศิลป์พระแก้วแกะของกรุเมืองฮอด เพราะแตกต่างกันอย่างมากครับ ศิลป์ที่แกะองค์นี้จะออกไปทาง ศิลป์ปาละ ซึ่งทางภาคเหนือจะพบพระกรุศิลปะนี้ได้ทางแนวจังหวัดเพชรบูณร์ขึ้นมาจนถึงลำพูน

3. พระแก้วแกะนั้นพบเจอกันหลายๆกรุ หลายๆถิ่น รวมถึงหลายๆยุค ศิลปะที่พบอาจจะแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง ดังนั้นส่วนตัวแล้วคิดว่าดูจากศิลป์อย่างเดียวคงไม่ได้

ดังนั้นผมคิดว่าข้อหนึ่ง คือเรื่องความเป็นธรรมชาติของพระกรุแก้วแกะนั้น น่าจะเป็นจุดตัดสินความแท้ของพระแก้วแกะได้ดีที่สุดนะครับ รบกวนพี่วิจารณ์พระองค์นี้ต่อด้วยครับ

ผมสะสมและศึกษาพระด้วยใจอนุรักษ์ครับ จึงอยากจะรู้จริงจัง

พระแก้วแกะ ไม่เคยได้ศึกษาเลย จนได้องค์นี้มา

จึงรบกวนพี่ๆช่วยเป็นทางลัดครับ

ขอขอบคุณมากครับ

ขอบคุณพี่เต้ที่สละเวลาเข้ามาตอบคำถามผมนะครับ

จากการที่ได้อธิบายเพิ่มเติมนั้น ทำให้ผมได้เข้าใจมากขึ้นครับ

วันนี้ผมก็ได้ความรู้เพิ่มประดับตัวเองไว้อีกประเด็นแล้วครับ

ขอบคุณมากครับพี่ คงต้องศึกษากันต่อไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุดครับ

ขอบคุณอีกครั้งครับ

ขอเสริมอีกนิดนะครับ

ปกติการศึกษาพระพุทธรูป ไม่ว่าจะเป็นเนื้อสำริด ดิน ไม้ หิน หรือแก้วก็ตามที สิ่งที่จำเป็นต้องทราบเป็นเบืื้องต้นคือเรื่องของศิลปะ เพราะศิลปะคือเบสิกของการศึกษาพระพุทธรูปทั้งหมด เนื้ออะไรก็ใใช้วิธีดูเหมือนกัน สมัยก่อนตอนพระแก้วเก๊ฮิตๆ มีเห็นกันทั่วไป บางคนตั้งตัวเป็นเซียนเล่นพระแก้ว แต่เชื่อมั้ยครับว่ายังไม่สามารถแบ่งระหว่างเชียงแสนสิงห์สาม กับเชียงแสนลังกาวงศ์ ว่าต่างกันอย่างไรด้วยซ้ำ

ถามว่าแล้วมันจะมีประโยชน์อะไร เพราะการดูแค่ว่าแก้วเป็นแก้ว หินเป็นหิน มันไม่สามารถต่อยอดไปสู่แก่นจริงๆของเรื่องนี้ได้ การศึกษาต้องศึกษาจากแก่น นั่นคือศิลป์ แล้วจึงออกมาที่เปลือกคือเนื้อหา และรายละเอียด ถ้าเรามีแก่นแบบแน่นๆ รับรองว่าเปลือกมันจะไม่แตกอย่างแน่นอนครับ