เป็นกระทู้คุณภาพ จากมุมมองของคนเป็นกลาง

ส่วนเรื่องตรวจบัตรนี่ เพื่อนที่อยู่ใน มช. ยังด่ากันอยู่เลย นโยบายมหาวิทยาลัย

       ดิฉันไปร่วมงานตามรอยจอบแรกครูบาศรีวิชัยที่มช.ได้ฟังเสวนาจากอาจารย์ผู้รู้เรื่องครูบาฯ ได้ดูนิทรรศการพระและส่งพระซึ่งได้จากคุณพ่อเข้าประกวด5องค์ ได้รางวัลที่3องค์เดียวเป็นหนังสือ1เล่ม ตอนรับพระคืนก็เห็นพระที่ได้รางวัลโชว์อยู่ซึ่งงานอื่นไม่เห็น ดิฉันมาร่วมงานนี้เพื่อน้อมรำลึกถึงคุณงามความดีของครูบามากกว่าการยึดติดโล่ห์รางวัลซึ่งเป็นแค่ผลพลอยได้

       ขอเป็นกำลังใจให้จัดงานนี้เป็นประเพณีต่อไปทุกปีตามเจตนารมย์ของชื่องานตามรอยจอบแรกครูบาเจ้าศรีวิชัย

อย่างที่ท่านริมฝั่งวังเขียนมาผมเห็นด้วยทั้งหมด แม้กระทั่งเรื่องแลกบัตรก็เห็นด้วย

กระทู้ที่ผ่านๆ มาได้เข้าไปอ่านแล้ว ผมว่ากระทู้นี้สาระดี เป็นกระทู้ที่คนอ่านต้องทำความเข้าใจกันเสียก่อน สำหรับปีต่อๆไป

มีกรณีเดียวจากกระทู้ที่ผ่านๆมา ที่ผมติดใจ คือเรื่องของกรรมการถือพระรูปหล่อติดไม้ติดมือกลับบ้านคนละองค์สององค์

ผมได้เคยเขียนไปแล้วในคอลัมน์หนังสือพิมพ์เชียงใหม่นิวส์ "ถึงสิ่งที่คณะกรรมการจัดประกวดควรจะกระทำ" งานนี้ถือเป็นงานหนึ่งที่เท่าที่เคยไปร่วมงานแล้วเขียนชื่นชม

คือการแจกของที่ระลึกให้กับกรรมการ ทุุกท่านที่เข้าไปช่วยงาน นั่นคือรูปหล่อ 1 องค์ และหนังสือ 1 เล่ม ลองคิดดูนะครับ กรรมการเริ่มรับพระกันประมาณ 10โมง จนถึงบ่าย 2 โมง ตัดสินเสร็จประมาณ 5 โมง ส่งคืนพระเสร็จสิ้นประมาณ 6 โมง ระหว่างนั้นต้องรับฟังเสียงบ่นเสียงด่าจากคนที่เสียประโยชน์ทั้งวัน จนถึงเย็น เพราะฉะนั้นสิ่งเหล่านี้ถือเป็นน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ จากคณะกรรมการจัดงานที่มีให้สำหรับการทำหน้าทที่เป็นอย่างดี ซึ่งถือว่าควรกระทำเป็นแบบอย่าง แต่เรื่องแบบนี้ไม่เคยมีใครพูดถึง

สรุปขอด่าอย่างเดียว

หลายคนไม่ยอมเป็นกรรมการ ไปเปิดแผงด้านนอกวันนึงรับทรัพย์เข้ากระเป๋าหลายหมื่นบ้าง เป็นหมื่นบ้าง อย่างแย่บางคนก็หลายพัน แล้วจะเลือกเข้ามาเป็นกรรมการทำไม ถูกมั้ย เสียเวลาโดนด่าอีกต่างหาก

มีกรรมการเพื่อนผมท่านหนึ่งมาจากเชียงราย เฉพาะค่าน้ำมันไปกลับเท่าไหร่ ค่าที่พักเท่าไหร่ เสร็จงานขับรถกลับเลย ไม่ได้ไปแวะดูพระที่ไหน ถือรูปหล่อครูบากับหนังสือกลับบ้าน แค่นี้เขาก็มา เขามาด้วยใจ มาช่วยงาน

ถามว่ารูปหล่อครุบาฯ ที่แย่งกันจะเป็นจะตาย ถ้าเขาเอารูปหล่อไปปล่อยสัก 2000 - 2500 อย่างที่รับซื้อกัน ค่าน้ำมัน กับค่าโรงแรมพอเหรอครับ

เหรียญมีสองด้านครับ อย่ามองด้านเดียว

ปีๆหนึ่งมีงานประกวดทั่วประเทศ ทั้งงานใหญ่งานเล็ก แต่ไม่มีใครมาบ่นเหมือนกับงานจอบครั้งนี้เลย

ขอฝากใว้อย่างนะครับ ไม่มีพระองค์ไหนแชมป์ไปตลอดกาลหรอกครับสักวันก็ต้องมีองค์ที่สวยกว่า ผมเจ็บมาเยอะ

ส่วนตัวผมนั้นก็ต้องซื้อพระกลับบ้านเช่นกัน

ในการตัดดสินพระ..กรรมการจะไม่ทราบเลยว่าเป็นพระของใคร เพราะพระจะใส่กล่องพลาสติค ไม่มีชื่อคนส่ง มีแต่หมายเลขบัตร และหมายเลขรายการ สำหรับใช้ตอนคืนพระให้ผู้ส่ง ขั้นตอนในการตัดสินกรรมการจะเปิดฝากล่องพระทุกองค์ เอามาเปรียบเทียบกันก่อน องค์ใหนสวยก็คัดไว้แยกกลุ่มองค์ใหนไม่สวยหรือสวยพอดีก็แยกไปอีกกลุ่ม เสร็จแล้วจะพิจารณากลุ่มพระสวย เพื่อติดรางวัลที่ 1 2 3 และ ชมเชย  กรรมการจะใช้ดุลยพินิจจากองค์พระภาพรวม ผิวพระต้องเดิม ๆ พระล้างผิวส่วนมากจะไม่เข้าข่าย การติดสินว่าจะติดรางวัลที่อะไร ก็จะต้องเป็นมติของกรรมการทั้ง 3 คน (โต๊ะผมมีกรรมการ 4 คน) และจะต้องมีเหตุผลยอมรับกันทั้ง 4 คน ไม่ทราบว่าเป็นพระของใครด้วยครับ เมื่อตัดสินเสร็จก็จะคืนพระให้ผู้ไม่ติดรางวัลก่อน และจะเอาพระติดรางวัลที่ 1 2 3 โชว์ด้วย โปร่งใสเห็นพระชนะเลิศและรองชนะเลิศ งานแบบนี้หายากครับ กรรมการมาด้วยใจทั้งนั้นครับ มากันตั้งแต่เช้า กลับก็หลังคนอื่น ๆ ได้พระรางวัล 1 องค์ เสื้อ 1 ตัว และหนังสือ 1 เล่ม สมนาคุณ เป็นประจำทุกปี บางท่านมาจาก ลำปาง เชียงราย แพร่ น่าน พะเยา มาด้วยใจจริง ๆ คุ้มกับของสมนาคุณหรือเปล่า ส่วนเรื่องพระเคยติดรางวัล 2 - 3 ปีซ็อน อาจจะไม่ติดเป็นธรรมดา เพราะมีพระสวยกว่า บางคนยอมรับได้ บางคนยอมรับไม่ได้ แต่ก็ไม่มีงานใหนที่โชว์พระติดรางวัลีที่ 1 2 3 ให้คนส่งพระดูเหมือนงานนี้ ผมว่ากรรมการชักจะท้อ และหมดกำลังใจแล้วครับ ความจริงน่าจะซักถามข้อข้องใจหรือข้อสงสัยตอนรับพระกับกรรมการโต๊ะนั้น ๆ ได้เลย เพราะกรรมการทุกท่านมีเหตุผลและเตรียมตอบข้อซักถามได้เสมอครับ  เป็นกำลังใจให้กรรมการและผู้จัดงานจอบ ครับ สู้ ๆ