1. เรื่องหลากหลายกลุ่ม
กระผมในนามสมาชิกคนหนึ่งของชมรมพระเครื่องเมืองพะเยาที่ได้มีโอกาสอ่านข้อความกระทู้ของหลายๆคนในเว็ปลานนาดอทคอมก็ขอขอบคุณในข้อคิดที่ได้เขียนออกมาให้ชาวพระเครื่องได้รับรู้ กระผมขอเสนอแนะความคิดเห็นในนามสมาชิกของชมรมพระเครื่องเมืองพะเยาคนหนึ่งโดยเฉพาะเรื่องการแบ่งเป็นกลุ่มเป็นก๊ก พวกใครพวกมันอะไรประมาณนั้น ซึ่งไม่ใช่เรื่องแปลกขนาดพรรคการเมืองยังมีหลายพรรคเลย นับประสาอะไรกับสังคมพระเครื่องในทุกวันนี้ ผมว่ามันอยู่ที่อุดมการณ์ของแต่ละกลุ่มนะต่างคนต่างรู้อยู่ในใจของตัวเองดี เราจะไม่พูดถึงผลประโยชน์ของกลุ่มใคร กลุ่มมัน เราเคยคิดกันบ้างไหมว่าเราจะตอบแทนคุณแผ่นดินที่เราได้อาศัยทำมาหากินกันบ้างหรือเปล่า เราเคยตั้งคำถามกันบ้างไหม เซียนพระจะต้องมีจิสามัญสำนึกอย่างหนึ่งว่า เราเล่นพระแบบมีวิสัยทัศน์ในเชิงสร้างสรรค์หรือทำลายวงการตัวเอง ทุกคนล้วนรู้อยู่แก่ใจตนเองดี ผู้สูญเสียผลประโยชน์จะไม่มีน้ำใจของนักกีฬาหลงเหลืออยู่เลยจริงมั๊ยครับ การใส่ร้ายป้ายสีต่อกันนับว่าบุคคลนั้นมีความคิดในเชิงอคติไม่สร้างสรรค์นึกคิดแต่ผลประโยชน์ของตนเองมากกว่าส่วนรวมสังคมพระเครื่องถึงได้ตกต่ำเพราะบุคคลเหล่านี้ เราต้องปรับปรุงตัวเองก่อนยอมรับความจริงรู้จักทำประโยชน์ให้กับส่วนรวมสังคมพระเครื่องไม่ว่าที่ไหนก็จะเจริญรุ่งเรืองเป็นที่รู้จักของวงการพระเครื่อง ความคิดเห็นไม่ตรงกัน มันก็จำเป็นต้องอยู่คนละขั้วจริงมั๊ย เราต้องยอมรับความจริงของสังคมในปัจจุบัน มันอยู่ที่ว่าอุดมการณ์ของเรา คนเราต้องมองโลกในแง่ดีก่อน อย่าเพียงแค่เขาว่ามา เขาพูด เขาบอก เราต้องเห็นกับตาได้ยินกับหูของตนเอง อย่าให้เขาจูงจมูกเราได้ เหตุผลเป็นสิ่งสำคัญที่สุด กว่ากลุ่มคนกลุ่มหนึ่งจะพัฒนาตนเองขึ้นมาเป็นชมรม กว่าจะสร้างสรรค์ผลงานขึ้นมาได้จำเป็นต้องฟันฝ่าอุบสรรคนานับประการจากสังคมไร้ระเบียบวินัยมาสู่สังคมที่มีกฏ กติกา มารยาท มาใช้ร่วมกัน กลุ่มที่สูญเสียผลประโยชน์ก็มีความจำเป็นต้องหาช่องทางทุกรูปแบบในการโจมตีใส่ร้ายป้ายสีต่างๆนานาก็เพราะความอคติ ความเห็นแก่ตัว เห็นแก่ประโยชน์เพื่อตนเอง สังคมพระเครื่องก็เลยเป็นแบบนี้ เราต้องตั้งสติคิดใหม่ทำใหม่ลองลดฑิฐิ ความอคติออกจากใจพยายามมองโลกในแง่ดีก่อน สังคมพระเครื่องของพวกเราก็จะเจริญมีแต่สิ่งที่ดีงาม เราต้องร่วมด้วยช่วยกันพัฒนาสร้างสรรค์ผลงานให้กับสังคมบ้านเมืองที่เราได้อาศัยอยู่ตอบแทนคุณแผ่นดินของเรา ผมขอฝากความคิดเห็นไว้ให้คิดสักนิด ผมจะไม่พูดถึงความขัดแย้งของสังคมพระเครื่องทุกคนย่อมรู้อยู่แก่ใจตัวเองดี คิดดี ทำดี ได้ดี มองโลกในแง่ดี น้ำที่มันเน่าอยู่แล้ว เราต้องช่วยกันบำบัดน้ำเน่าให้ค่อยๆดีขึ้น บ้านเมืองจะได้เจริญ วงการพระเครื่องจะได้เป็นแบบอย่างที่ดีต่อคนรุ่นหลังต่อไป
2.เรื่องการขึ้นกรุของพระพะเยา
ผมขอแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับพระเครื่องเมืองพะเยา เรื่องการขึ้นกรุของพระพะเยาโดยเฉพาะ พระยอดขุนพลพะเยาหลากหลายพิมพ์ทรง ซึ่งมีหลายคนที่สนใจและสงสัยว่าทำไมพระยอดขุนพลพะเยาไปแตกกรุนอกเขตจังหวัดพะเยา ทำไมถึงมีแท้หรือถูกยัดกรุเก๊หรือเปล่า ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องแปลกที่พระกรุพะเยาจะไปถูกค้นพบนอกเขตจังหวัดคนที่ศึกษาประวัติศาสตร์ก็คงพอจะทราบกันดีว่าพะเยาก็อยู่ในส่วนหนึ่งของอาณาจักรลานนาโบราณ เราจะไม่พูดถึงประวัติศาสตร์มากมายนัก เมืองพะเยาในอดีตโบราณกินอาณาเขตกว้างขวางมากเขตลำปางกินไปถึง อ.งาว อ.วังเหนือ โดยเฉพาะ อ.งาว ซึ่งมีการค้นพบยอดขุนพลพิมพ์หอกฉัตร คมชัดสวยงามมาก อ.วังเหนือ โดยเฉพาะกรุวัดสันกำแพง บ้านปงถ้ำ มีหลากหลายพิมพ์ทรงเหมือนกับกรุสันธาตุยังงัยอย่างงั้น เขตเชียงรายโดยเฉพาะ อ.เวียงป่าเป้า ก็มีการค้นพบพระยอดขุนพลพะเยาหลากหลายพิมพ์ทรงเช่นกัน กรุเวียงกาหลงซึ่งเอกลักษณ์เฉพาะกรุนี้จะเป็นพระเนื้อดินสีขาวนวล
โดยเฉพาะ อ.งาว ตามประวัติศาสตร์ของเมืองพะเยาวาระสุดท้ายขององค์พ่อขุนงำเมือง พระองค์ท่านไปสร้างวัดสร้างเมืองอยู่ในเขตเมืองงาว ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรพะเยานั่นเอง พระองค์ท่านก็ได้สิ้นพระชนม์ชีพที่ อ.งาว นี่เอง ผู้ที่สงสัยคงพอจะเข้าใจขึ้นนะครับ และท่านได้ไปส่งพระเข้างานประกวดที่ จ.เชียงราย ที่ผ่านมา กรรมการรับเพราะว่าเป็นพระแท้และก็รู้ข้อมูลเป็นอย่างดีด้วยว่าพระขึ้นในเขต อ.งาว ก็เลยถามเช่าจากเจ้าของพระ และก็เป็นความจำเป็นต้องรับพระไว้ในนามของกรุสันธาตุ ด้วยเหตุผลที่เป็นพระแท้ซึ่งงานนี้ไม่ได้ระบุกรุว่าขึ้นในเขต อ.งาว ไว้ในรายการพระ ทางชมรมพระเครื่องเมืองพะเยา ก็ได้ลงความเห็นกันว่า เราต้องรับพระองค์นี้เข้าในนามกรุสันธาตุไว้ก่อน ถือว่าเป็นการการันตีให้เจ้าของพระไปในตัว แต่ถ้ามีงานในครั้งต่อๆไปทางชมรมพระเครื่องเมืองพะเยาก็จะหาช่องทางบรรจุลงไปในรายการต่อไป ต้องขอขอบคุณสำหรับกระทู้ที่ได้เขียนบนกระดาน หวังเป็นอย่างยิ่งว่าท่านคงทราบและเข้าใจในเหตุผลของชมรมพระเครื่องเมืองพะเยานะครับ พวกเราคิด พวกเราทำ แบบสร้างสรรค์ และจะพัฒนาปรับปรุงชมรมให้เป็นมาตรฐานสากลให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ บ้านเมืองของเรามันไม่ได้ปลูกสร้างเพียงวันเดียว เราต้องใช้เวลาในการปลูกสร้างพัฒนาให้มั่นคงถาวรมั่นคงต่อไป
