เทพอินทร์แปลง4 หู 5 ตารุ่นแรกครูบาชัยวงค์ขนาด 5 นิ้ว สีบรอนทองอมเขียว ตัดจุ๋ ทันครูบาชัยวงค์ปลุกเสกสุดยอดเครื่องรางเมตตามหาลาภ ค้าขาย กันไฟ หายากจนกลายเป็นตำนานไปแล้วครับ
ปริศนาธรรมอีกชิ้นที่หลวงปู่บาชัยวงค์ทิ้งไว้ให้แก่ลูกศิษย์
ตำนาน เทพอินทร์แปลง4 หู 5 ตา
กาลครั้งหนึ่งในสมัยพุทธกาล มีชายหนุ่มกำพร้าผู้หนึ่งฐานะยากจนขัดสนมากแต่ยังมีที่ทำกินเพียงน้อยนิดไว้สำหรับปลูกข้าว มีอยู่ปีหนึ่งดูเหมือนว่าฝนฟ้าจะไม่เป็นใจให้ชายหนุ่มมากนัก ต้นข้าวที่ปลูกไว้แห้งตายมากพอสมควร แต่ก็ยังเหลืออยู่บ้าง
มีพระอินทร์บนสวรรค์อีกท่านหนึ่ง ซึ่งมองเห็นชีวิตและความเป็นอยู่ของชายหนุ่มผู้นี้ พระอินทร์ผู้ศักดิ์สิทธิ์คิดอยากจะลงมาช่วยเหลือชายหนุ่มกำพร้า ให้พ้นจากความทุกข์ยาก จึงแปลงร่างมาปรากฏเป็นสัตว์ประหลาดตัวหนึ่ง ซึ่งมีหู สี่หู มีตาอีกห้าดวง ในโลกมนุษย์ไม่มีสัตว์ประเภทนี้เลยก็ว่าได้ และสัตว์ประหลาดตัวนี้ได้มาทำลายต้นข้าวที่ยังเหลืออีกส่วน บังเอิญชายหนุ่มซึ่งได้มาพบเห็น ต้นข้าวที่ถูกทำลาย ก็เกิดความโมโหขึ้นมาทันที คิดจะฆ่าสัตว์ตัวนี้ แต่ก็ไม่พบอาวุธใดและพยายามหาวิธีจะกำจัดให้พ้น ๆ ไป แต่ก็ไม่รู้จะทำด้วยวิธีใดอีก ระยะเวลาผ่านไปจนกระทั่งชายหนุ่มจับสัตว์ประหลาดได้ จึงพามายังที่พัก เป็นกระท่อมหลังเล็ก ๆ ได้ผูกติดไว้กับต้นเสา พอตกเย็นใกล้จะถึงหัวค่ำ ชายหนุ่มก็ได้หาอาหารที่มีอยู่ตามประสาคนจน พอมีพอกิน และให้อาหารสัตว์ตัวนั้น มันก็ไม่ยอมกินอาหารแต่อย่างใด แต่มันทำตัวดูเหมือนว่ากำลังหนาวจัด คงต้องการความอบอุ่นมาก ชายหนุ่มจึงหาฟืนแล้วก็ก่อไฟให้มัน จนระยะเวลาผ่านไป ชายหนุ่มรู้สึกง่วงนอนมาก จึงคิดจะกลับไปนอนพักผ่อน พอหันมาอีกทีเห็นสัตว์ประหลาดตัวนั้น กำลังจับถ่านไฟแดงที่ร้อนจัด กินเข้าไปอย่างไม่รู้สึกร้อนแต่อย่างใด
จนกระทั่งชายหนุ่มเผลอไป มารู้สึกตัวอีกทีก็สว่างพอดี และยังรู้สึกงงอยู่มาก ที่ได้พบสัตว์แปลกประหลาดตัวนี้ แต่ยังพบความแปลกประหลาดมากไปกว่านั้นอีก ที่ชายหนุ่มต้องตกตะลึงมาก ก็คือสัตว์ตัวนั้นกินถ่านไฟ ซึ่งไม่เคยพบเจอมาก่อน และยังขับถ่ายออกมาเป็นทองคำแท้อีก ชายหนุ่มกำพร้าจึงร่ำรวยขึ้นมาเรื่อย.....ชายหนุ่มจึงกลับมาคิดทบทวนความคิดอีกครั้ง ....เออ!....ดีนะที่เราไม่ได้ฆ่าสัตว์ประหลาดตัวนี้ มิเช่นนั้นเราคงไม่มีทรัพย์สมบัติมากมายอย่างนี้ แสดงให้เห็นว่าชายหนุ่มกำพร้าผู้นี้ ก็ยังมีความเมตตาอยู่บ้าง ถึงแม้ต้นข้าวที่ถูกทำลายจนเกิดความเสียหายจนโมโหมาก แต่ก็ยังคิดจะละเว้นชีวิตให้สัตว์ตัวนั้น
นิทานเรื่องนี้ อ้างอิงมาจากเรื่องเล่าของหลวงปู่ครูบาเจ้าชัยยะวงศาพัฒนา (ครูบาวงค์) อยากให้ทุกคนมั่นรักษาศีล ภาวนาให้มาก ๆ และมีพรหมวิหาร 4 คือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา ถ้าคนเรายึดถือสิ่งเหล่านี้ได้ ชีวิตเราจะพบแต่ความสุขตลอดกาล
ท่านใดมีอยากออก โทรมาบอกได้นะครับ