ได้มีโอกกาสเดินทางไปกราบสรีระสังขาร ขององค์หลวงตามหาบัว  ที่วัดป่าบ้านตาด จ.อุดร  ระหว่างเดินดูบอร์ดประวัติของหลวงตา  สะดุดกับบอร์ดนี้  หัวข้อของบอร์ดนี้คือ "พ่อแม่ครูบาอาจารย์เสาหลักพระธุดงคกรรมฐาน"  เป็นครูบาอาจารย์ ๓๔ องค์ ที่เป็นเสาหลักของพระธุดงคกรรมฐาน  ในจำนวน ๓๔ องค์ มีที่แอบให้ชาวเชียงใหม่ได้ภูมิใจอยู่สององค์  องค์แรกแม้ไม่ใช้คนภาคเหนือ แต่ก็มาจำพรรษาอยู่เชียงใหม่นานแล้ว คือหลวงพ่อประสิทธิ์ ปุญญมากโร แห่งวัดป่าหมู่ใหม่

ส่วนอีกองค์เป็นพระมหาเถระชั้นผู้ใหญ่ที่ตัวผมให้ความเคารพนับถือมากรูปหนึ่งในชีวิต  นั่นคือพระพุทธพจนวราภรณ์ (หลวงปู่จันทร์ กุสโล)  ยิ่งเมื่อทราบว่าพ่อแม่ครูบาอาจารย์ทั้งหมด องค์หลวงตาท่านรับรองและชื่นชม  ยิ่งอดภูมิใจในองค์หลวงปู่จันทร์ไม่ได้

สำหรับหลวงตามหาบัวกับหลวงปู่จันทร์ ผมพอทราบว่าท่านทั้งสองมีความรักใคร่สนิทสนมกันมานาน ตั้งแต่เป็นพระหนุ่ม  หลวงตาเคยกล่าวว่า "เราเป็นเพื่อนกัน แต่ต่อมาท่านก็พยายาม ให้เราเป็นอาจารย์ให้ได้ "  หลวงตามหาบัวท่านเคยไปฉันอาหารที่บ้านหลวงปู่จันทร์ที่ป่าซาง ลำพูน   

หลวงตามหาบัวเองท่านก็มีความเกรงใจหลวงปู่จันทร์อยู่เช่นกัน ดังเมื่อครั้งหนึ่งหลวงตาเดินขึ้นมาเห็นรูปเหมือนองค์หลวงตา ที่ตั้งอยู่หน้าวิหารจตุรมุขบูรพาจารย์ ภายในวัดเจดีย์หลวง ท่านได้ปรารภว่า "การเอารูปของเรามาไว้ในวิหารจตุรมุขไม่ถูกต้อง ไม่ดีเลย เป็นการไม่เราไปปโยเหมาะสม ท่านเจ้าคุณเป็นเพื่อนเรา ก็เป็นเจ้าอาวาสอยู่ที่วัดเจดีย์หลวงนี้ ทำไมไม่เกรงใจท่านบ้าง ให้เอารูปของเราไปโนทิ้งน้ำปิงเสีย อย่าเอาไว้ " หลวงตาท่านปรารภถึงสองหน 

การที่หลวงปู่จันทร์ กุสโล ได้รับการยอมรับจากองค์หลวงตามหาบัว ว่าเป็นเสาหลักของพระธุดงค์กรรมฐานรูปหนึ่ง  จึงเป็นสิ่งที่น่าภูมิใจของลูกศิษย์ลูกหาของหลวงปู่โดยแท้