มีเรื่องเล่าเกี่ยวกับพระพุทธรูปองค์นี้ว่า เมื่อพญามังรายได้สร้างเมืองเชียงใหม่เสร็จแล้ว ได้ยกถวายหอบรรทมของพระองค์ให้ตั้งขึ้นเป็นวัด  นามว่า วัดเชียงมั่น และได้อัญเชิญพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์ ปางลีลาห้ามญาติ  เนื้อสัมฤทธิ์ จากเวียงกุมกาม ซึ่งมีขนาดองค์พระใหญ่โตเท่าตัวของพญามังราย ให้มาประดิษฐานไว้ในวัดเชียงมั่นแห่งนี้ ขณะที่หามพระพุทธรูปดังกล่าวนี้ มาถึงบริเวณวัดพระเจ้าเม็งราย ที่เดิมชื่อ วัดคานคอด ที่เพี้ยนมาจากคำว่า ก๋าละก้อต  ไม้ที่ใช้หามพระพุทธรูปได้หักคอนลง  พญามังรายถือเป็นบุพพนิมิตที่ดี  จึงโปรดให้สร้างพระอารามขึ้น  เพื่อประดิษฐานพระพุทธรุป  ปางลีลาห้ามญาติองค์นี้มาตราบเท่าทุกวันนี้  ปัจจุบันชื่อวัดพระเจ้าเม็งราย  อยู่ไม่ไกลจากวัดเชียงมั่นมากนัก

ที่มา : เมืองพระ

       เหรียญรุ่นนี้มี 2 เนื้อ เนื้อทองแดงและอัลปาก้า ด้านหนึ่งเป็นรูปครูบาเจ้าศรีวิชัย อีกด้านหนึ่งเป็นรูปพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์ ปางลีลาห้ามญาติ  ที่ชาวเชียงใหม่ทั่วไปเรียกว่า พระเจ้าค่าคิง หรือเท่าคิง พญามังราย วัดศรีโสดาสร้างขึ้นเพื่อเป็นอนุสรณ์ในคราวสร้างเมืองเชียงใหม่กับพระพุทธรูป ปางลีลาห้ามญาติ เนื้อทองสัมฤทธิ์ ศิลปเชียงแสนเชียงใหม่ที่งดงาม ปัจจุบันประดิษฐานที่วัดพระเจ้าเม็งราย ภายในกำแพงเมืองเก่า อ.เมือง จ.เชียงใหม่

  แต่ก็มีประวัติ ของที่มาคำว่า  "ค่าคิง"  อีกข้อมูลหนึ่งคือ

พระพุทธปฏิมาค่าคิง

พระพุทธปฏิมาค่าคิง (เท่าพระวรกาย) เป็นพระประธานในพระวิหารหลวง สร้างในสมัยพระเจ้ากือนา พ.ศ. 1916 หล่อด้วยทองสำริด ขนาดเท่าพระวรกายของพระเจ้ากือนา หน้าตักกว้างสองเมตร สูงสองเมตรครึ่ง เรียกชื่อตามภาษาถิ่นล้านนาว่า “พระเจ้าค่าคิง”

ที่มา : วิกิพีเดีย

พระพุทธปฏิมาค่าคิง

         เป็นพระประธานในพระวิหารหลวง สร้างในสมัยพระเจ้ากือนาธรรมิกราช พ.ศ.1916
           หล่อด้วยทองสำริด ขนาดเท่าพระวรกายของพระเจ้ากือนา หน้าตักกว้าง 2 เมตร สูง 2.5 เมตร เรียกชื่อตามภาษาถิ่นล้านนาว่า "พระเจ้าค่าคิง"