เป็นความเห็นหนึ่ง ที่ควรจะเป็นค่านิยมที่เป็นมาตรฐานสากลจริง ๆ ไม่ใช่เป็นไปตามกระแส แต่ก็ ...ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยนะครับ เพราะในยุคสมัยนี้ ความเห็นของเรา ๆท่าน ๆย่อมแตกต่างกันได้ไม่ว่าจะเป็นการดันทุรังกันให้สุดโต่งเพียงใดก็ตาม ก็ต้องยอม ๆให้กันไปบ้าง(แม้จะจำใจยอม) จะอ้างว่าเพื่อเห็นแก่พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ พระอัลเลาะห์ พระเยซู พระยะโฮวา ซาตาน อะไรก็ว่าไปไม่ว่ากัน ยุคนี้(เพราะถึงจะว่าอะไรไป ก็เท่านั้น...)
เย้า ๆแหย่ ๆกันบ้าง แก้ง่วงแก้เหงานะครับ ท่าน ... และขอบคุณครับที่เข้ามาชมมาติกันด้วยไมตรีจิตรมิตรภาพเช่นเคย
ขอแถมให้พระคุณท่านอีกองค์ละกัน เลือกเอาองค์ที่เขาว่านิยมสุด ๆเพราะมีคราบเบ้าหรือผิวไฟเยอะ ๆ ความจริงค่านิยมเดิม ๆนั้น พระเครื่องที่ท่านอาจารย์ไสว สุมมโน วัดราชนัดดา เป็นผู้ผสมเนื้อโลหะนั้น จะมีเอกลักษณ์หรือสูตรผสมเฉพาะตัวของท่าน คือนวโลหะจะกลับดำสนิท ซึ่งเมื่อพระเครื่องที่ได้ออกมาที่ไม่ว่าจะโดยการหล่อ หรือเท หรือฉีด แล้วจะแต่งผิวหรือไม่แต่งผิวก็ตาม ครั้นพอเวลาล่วงเลยไปสักปีสองปี ผิวโลหะจะกลับดำสนิท บริเวณที่มีการขัดแต่งจะดำขลับและมันราวกับผิวปีกแมลงทับดำทีเดียว ผิวแบบที่ว่านี้นั่นเองที่นักสะสมรุ่นเก่า ๆเขานิยมเล่นหากัน หาใช่นิยมเพราะผิวคราบเบ้าหรือผิวไฟก็หามิได้ อนึ่งพระพิมพ์นี้ที่เป็นมาตรฐานสากลนิยม เพราะมี ๗ ดีที่ควรค่าแก่การสะสม กล่าวคือ ๑.ชื่อดี(สมเด็จพระนเรศวรมหาราช) ๒.ผู้สร้างเจตนาดีและเป็นผู้มีเกียรติควรค่าแก่การเชื่อถือไม่มีประวัติด่างพร้อย ไม่เป็นตุ๊ดไม่เป็นแต๋ว ๓.พิธีกรรมดี ถูกต้องครบถ้วนตามกระบวนการโบราณกาลทุกประการ ไม่ได้ทำกันแบบชุ่ย ๆไร้พิธีรีตอง ๔.คณาจารย์ดี รายชื่อยาวเหยียด ดัง ๆทั้งนั้น ๕.ช่างออกแบบฝีมือดีที่สุดในยุคนั้น แม้ในยุคปัจจุบันนี้ก็หาตัวเทียบหรือจับได้ยาก ๖.อ.ไสวฯเป็นเจ้าพิธีและเป็นผู้ผสมโลหะซึ่งตำราของท่านนี้ก็ได้สูญไปพร้อมกับชีวิตของท่านอาจารย์เสียแล้ว ปัจจุบันไม่มีใครผสมโลหะเทียบทันท่านได้ ๗.เป็นที่ระลึกถึงวันมรณภาพของพระเกจิอาจารย์ผู้ยิ่งยงคือ ลพ.อั้น วัดพระญาติ วันนี้ ขอให้อ่านกันเล่น ๆนะครับ อย่าคิดมาก แต่ขอให้คิดหน่อยเดียว ว่าที่ผมพูดนี่มีเหตุผลที่ถูกต้องหรือไม่ 55 หุหุ แหะแหะ คนรุ่นเก่า ๆเขามีหลักเกณฑ์มีเหตุมีผลนะครับ ไมใช่คิดเองเออเอง หรือท่านจะเออเองก็ไม่ว่ากันอีก
ภาพสวย ข้อมูลชัดเจน
คุณอา สบายดีน่ะครับ
....สบายดีนะครับคุณอา..
